فرزندپروری ملایم

در دهه گذشته، مفهوم فرزندپروری ملایم یا «محترمانه» کشش قابل توجهی پیدا کرده است. اساس این ایده این است که پدر و مادری باشند که از نظر عاطفی با فرزند خود هماهنگ هستند و سعی می کنند دلایل پشت رفتار آنها را درک کنند.

ارزش زیادی در این موضوع وجود دارد، اما این تمام ماجرا نیست. کودکان همچنین به مراقبین خود نیاز دارند که محدودیت های مشخصی را تعیین کنند.

درباره برنامه ریزی با کودکان برای تحقق اهداف سال آینده خانواده بیشتر بدانید.

فرزندپروری ملایم چیست؟

موضوع متداول فرزندپروری ملایم این است که والدین نباید عجله کنند و اگر فرزندانشان از کاری که انجام می دهند خوششان نمی آید فوراً آنها را محکوم کنند. در عوض، آنها باید متوقف شوند و به صحبت های فرزندشان گوش دهند، سپس احساسات خود را تأیید کنند. به عنوان مثال، آنها ممکن است بگویند پس تو وقتی فریاد می زنی فکر می کنی برادرت وقتی اسباب بازی تو را برد بی انصافی کرد و این باعث ناراحتی تو شد.

فرزندپروری ملایم نشان می دهد که وقتی والدین وضعیت عاطفی کودک را درک می کنند، به آرام شدن کودک کمک می کند. تنها پس از انجام این کار، والدین باید تصمیم بگیرند که چه کاری انجام دهند. این رویکرد همچنین هدف بلندمدت ارتقای هوش هیجانی را دارد. ایده این هدف این است که با بزرگ‌تر شدن کودکان یاد می‌گیرند که احساسات خود را با دقت بیشتری شناسایی کنند و مناسب‌تر عمل کنند.

هوش هیجانی بالاتر با مشکلات عاطفی کمتر و تحصیلات بالاتر مرتبط است.

اما ما همچنین می دانیم که وقتی نوبت به رابطه والدین و فرزند می رسد، نحوه واکنش والدین به فرزندشان بسیار مهم است. پس از گوش دادن و روشن کردن آنچه کودک احساس می کند، والدین باید بر این موضوع تمرکز کنند تا به کودک کمک کنند تا با آرامش و مثبت در مورد مشکل فکر کند و راه حل خوبی پیدا کند.

پاسخگویی به کودکان

والدینی که این کار را انجام می دهند، به زبان رشد کودک، چه زمانی که کودک ناراحت است و چه زمانی که خوشحال است، با حساسیت به فرزندان خود پاسخ می دهند. یک مطالعه تحقیقاتی بر روی بیش از 1000 جفت کودک و مادر نشان داد که کودکانی که مادرانشان در سه سال اول زندگی‌شان واکنش حساسی نشان می‌دادند، در 15 سالگی مهارت‌های اجتماعی بهتری داشتند و از نظر تحصیلی نیز عملکرد بهتری داشتند.

علاوه بر این، فرزندپروری ملایم را می توان آموخت. من تحقیقاتی را با همکاران انجام دادم که در آن گروه‌هایی از والدین و کودکان در یک جلسه دو ساعته هر هفته در طول سه ماه شرکت کردند. در این زمان، والدین تشویق شدند تا برای بازی با بچه‌ها به شیوه‌ای خاص روی زمین بیایند و نظرات مثبتی درباره فعالیت‌های بازی کودک بدهند و لحن مثبت خود را حفظ کنند.

آنها همچنین از پرسیدن سؤال پرهیز کردند، که بازی تخیلی کودک را قطع می کند و دستور کار بزرگسالان را تحمیل می کند. این منجر به بهبود پاسخگویی حساس والدین شد. همچنین منجر به بهبودهای پایدار در سازگاری و توانایی خواندن کودک شد، همانطور که در مطالعه بعدی ما در مورد کودکان در سنین نوجوانی مشاهده شد.

با این حال، این تنها نیمی از داستان فرزندپروری ملایم است. علاوه بر رابطه نزدیک گرم ایجاد شده توسط پاسخ های حساس به کودک، باید مرزها نیز تعیین شود. کودکان باید بتوانند در دنیا با افراد دیگر زندگی کنند و با دیگر کودکان و بزرگسالان کنار بیایند. آنها باید بیاموزند که چگونه با قوانین تحمیلی بیرونی سازگار شوند و اگر این کار را نکنند، عواقبی در پی خواهد داشت. کودکان هم به عشق و هم به محدودیت نیاز دارند.

روانشناسی کودک چیست و چرا بسیار اهمیت دارد؟

تعیین مرزها

ترفند فرزندپروری ملایم در ایم زمینه این است که با آرامش محدودیت ها را تعیین کنید و به عنوان والدین عصبانی یا انفجاری نباشید. واکنش ناامیدانه اغلب ناخودآگاه است و به نحوه تربیت والدین مربوط می شود. آنها ممکن است راه دیگری بلد نباشند.

خبر خوب این است که والدین می توانند نظم و انضباط آرام و مؤثر و در اصل فرزندپروری ملایم را بیاموزند. اگر والدین هنگام بدرفتاری کودکان توجه زیادی داشته باشند، احتمال اینکه به رفتار بد خود ادامه دهند بیشتر است. انگیزه کودکان برای احساس ارتباط با والدین به قدری قوی است که به خصوص در زمینه‌ای که توجه زیادی وجود ندارد، توجه منفی را به هیچ‌کدام ترجیح می‌دهند. آنها به زودی یاد می گیرند که برای برقراری ارتباط باید بازی کنند، بنابراین بدرفتاری بیشتر می شود.

راه حل فرزندپروری ملایم این است که زمانی که کودکان بدرفتاری می کنند به طور مختصر توجه خود را کنار بگذارید و به دنبال آن زمانی که رفتار بهتری دارند با آنها به گرمی درگیر شوید. در این مرحله می توان احساسات عاطفی را پخش کرد و باید پاسخ مناسبی را در نظر گرفت. چنین رژیم به ظاهر ساده ای نیاز به کمی یادگیری دارد، اما معمولاً تأثیر قابل توجهی در بهبود رفتار دارد.

همچنین، بسیار مهم است که اگر کودکان در هنگام رفتار خوب تشویق شوند و به آنها توجه گرمی شود، آن را بیشتر انجام خواهند داد.

شواهد خوبی وجود دارد مبنی بر اینکه گوش دادن به صحبت‌های فرزندتان و نشان دادن اینکه او را درک کرده‌اید می‌تواند مفید باشد، تا زمانی که قدم بعدی این است که با حساسیت پاسخ دهید و در صورت لزوم محدودیتی برای آرامش تعیین کنید. همه اینها باید در چارچوب یک رابطه مثبت باشد که در آن والدین برای تفریح ​​با فرزندشان وقت بگذارند.