دوباره زمانی از سال است که وقت را برای ارزیابی مجدد جایی که در زندگی خود قرار داریم اختصاص می دهیم و بر اساس آن ارزیابی، تصمیمات سال نو را اتخاذ می کنیم. کودکان به عنوان یکی از اصلی ترین اعضای خانواده نیز می بایست در این تصمیمات و رسیدن به آن ها سهیم باشند. برنامه ریزی با کودکان برای تحقق اهداف سال آینده به فرزندان شما برنامه ریزی و تلاش برای رسیدن به اهداف را آموزش می دهد. در بیشتر خانواده‌ها، تعطیلات پر از فعالیت‌های فراوان است و زمان زیادی برای تأمل متفکرانه باقی نمی‌گذارد، بنابراین تصمیم‌های شما احتمالاً در لحظه‌ای در شب سال نو یا روز سال نو اتخاذ می‌شوند.
من همچنین تصور می کنم که اکثر شما که این مطلب را می خوانید، مانند من، چند بار این را تمرین کرده اید. خب چطور پیش رفت؟ ما اغلب برای سال آینده آرزوهای زیادی برای خود داریم. با این حال، اگر صادق باشیم، به ندرت قادر به حفظ آن تصمیمات یا حتی به خاطر سپردن آنها در مسیر هستیم.
در زمان برنامه ریزی با کودکان بچه‌های ما نیز ممکن است سعی کنند تصمیم‌هایی اتخاذ کنند یا حداقل مصمم شوند که رفتار خود را در سال آینده به هر طریقی تغییر دهند، اما به احتمال زیاد در دستیابی به آنها موفق‌تر از ما نیستند. مشکل این است که قطعنامه ها با اهداف یکسان نیستند. قطعنامه ها بیانیه های خوش نیتی از آرزوهای ما برای آینده ای بهتر هستند تا برنامه های مشخص برای تغییر.
در برنامه ریزی با کودکان چه فردی که تصمیم‌گیری یا مجموعه‌ای از تصمیم‌ها را ارائه می‌کند، کودک باشد یا بزرگسال، به احتمال زیاد در نهایت به رویاها یا آرزوهای برآورده نشده تبدیل می‌شود. لازم نیست اینطور باشد. تغییر یک راه حل به یک هدف با احتمال دستیابی به استراتژی متفاوتی نسبت به صرفاً تلاش برای “تعریف آن در وجود” نیاز دارد.
در اینجا عناصر کلیدی برای برنامه ریزی با کودکان و تعیین اهداف قابل دستیابی وجود دارد:
1. اهداف باید بر اساس انتظارات واقع بینانه باشد.
2. اهداف باید به گونه ای بیان شوند که بتوان آنها را اندازه گیری کرد.
3. اهداف به برنامه ای برای اجرا نیاز دارند که معمولاً به چند قدم کوچکتر نیاز دارد.
4. تعیین هدف باید شامل یک جدول زمانی برای تکمیل باشد.
5. در حالی که به خصوص برای اهداف شخصی لازم نیست، داشتن فردی غیر از شما یا علاوه بر شما، ارزیابی سطح موفقیت یا تکمیل مفید است. گاهی اوقات به عنوان “چه کسی پای شما را به آتش می گیرد؟”
6. در نهایت، کار با یک تیم یا یک شریک به جای انفرادی، احتمال موفقیت را نیز افزایش می دهد. آنها می توانند تشویق و همچنین پیشنهادات مفیدی را در طول مسیر ارائه دهند.
امسال چرا این آیین را به لحظه ای قابل آموزش تبدیل نکنیم؟ همچنین می‌توانید این برنامه ریزی با کودکان را به فرصتی برای برقراری ارتباط بیشتر با فرزندتان یا حتی بهتر، بیشتر به عنوان یک خانواده تبدیل کنید.
اگر مایلید این کار را امتحان کنید و امیدوارم این کار را انجام دهید، من یک فرآیند و همچنین چند پیشنهاد برای برخی از اهدافی که نه تنها سودمند، بلکه قابل دستیابی هستند، پیشنهاد می کنم.
اول، من شما را تشویق می‌کنم که این تلاش را به یک “امر خانوادگی” تبدیل کنید. اگر موافق هستید، اولین قدم این است که این موضوع را با همسرتان یا افراد مهمی که در خانه تان هستند، یا افراد دیگری که به طور قابل توجهی با شما و فرزندتان مرتبط هستند، مانند یکی از والدین، در میان بگذارید.
اگر در نتیجه موارد بالا خرید خرید کردید، مرحله بعدی این است که به هر یک از فرزندان خود که در سن مدرسه یا بالاتر هستند پیشنهاد دهید که در این ماجراجویی به شما بپیوندند.
وقتی همه در یک صفحه قرار گرفتند، زمانی را برای اولین جلسه تعیین کنید. بهترین زمان ممکن است برای برنامه ریزی با کودکان بعد از شام در آخر هفته یا هر چیزی که برای شما مفید است باشد. برای شروع یک نفر باید نقش رهبر را بر عهده بگیرد. اجازه دهید همه به اشتراک بگذارند که چرا فکر می کنند این ایده خوبی است و ایده های خود را برای تصمیم گیری های شخصی خود و همچنین برخی از راه حل های احتمالی خانوادگی به اشتراک بگذارند.
بعد از اینکه همه نظرات خود را ارائه کردند، گام بعدی این است که به هر فرد پیشنهاد دهید که چگونه انتظار دارد به راه حل خود برسد. پس از اینکه همه به اشتراک گذاشتند، پیشنهاد من برای شما یا هرکسی است که منجر به یادآوری یک یا دو تجربه گذشته خود می شود تا به عنوان راهنما برای باز کردن مبحث آرزوها یا خواسته ها در مقابل اهداف، صحبت کنید.