کودکان، با فرض اینکه همگی بدن سالم دارند و هیچ شرایط زمینه ای که ممکن است بر رشد آنها تأثیر بگذارد، وجود ندارند، همه تمایل دارند در 12 ماه اول زندگی از یک الگوی رشد نسبتاً مشابه پیروی کنند. با این حال، پس از آن، زمان توسعه مهارت ها است. فرصت ها و تجربیاتی که به کودکان داده می شود تا رشد بهتری را تجربه کنند.
در این مسئله چند نکته اصلی وجود دارد.
مشاهده
کودکان از تماشای دیگران و مشاهده نحوه انجام این مهارت، مهارت های جدیدی را یاد میگیرند. نورون‌های خاصی در مغز به نام «نورون‌های آینه ای» وجود دارد که وقتی فردی را در حال انجام کاری مشاهده میکنید و زمانی که شما از نظر فیزیکی همان کار را انجام میدهید، فعال میشوند. مثلا وقتی به کسی نگاه میکنید که انگشت پایش به جایی میخورد از روی همدردی تکان میخورید، حتی اگر دردی احساس نکرده باشید، یا زمانی که شخص دیگری گریه میکند شروع به گریه میکنید زیرا واقعاً برای او ناراحت هستید – این همان نورون های آینه ای است که شلیک میکنند.
درباره حمایت از مشکلات حسی حین شانه کردن مو کودک بیشتر بدانید.
آیا فرزند کسی شروع به انجام کاری مانند تظاهر به هم زدن چیزی در قابلمه و ماهیتابه فرزندانش کرده است، بدون اینکه به طور فیزیکی به او نشان داده باشید که چگونه این کار را انجام دهد؟ این به این دلیل است که آنها اعمال شما را مشاهده کرده‌اند، و نورون‌های آینه‌ای آنها برای کدگذاری آن عمل مشاهده‌شده (و همچنین قصد پشت آن عمل) شلیک کرده‌اند، بنابراین اکنون آنها میتوانند به صورت فیزیکی این عمل را خودشان انجام دهند.
چگونه می توانید به فرزند خود کمک کنید
اجازه دهید فرزندتان شما یا افراد دیگر را در حال انجام کارها ببیند – لباس پوشیدن، آشپزی، تمیز کردن، نوشتن – اینها همه تجربیات یادگیری خوبی هستند.
توجه داشته باشید که فرزندتان مهارت ها و رفتارهای خود را از شما «شکل میدهد»، از جمله هر عادت بد یا رفتار «بد» – شما باید همان فردی باشید که میخواهید فرزندتان باشد.
تمرین، تمرین، تمرین
هر چه کودک شما یک مهارت را بیشتر تمرین کند، بیشتر میتواند آن مهارت را بهبود بخشد. هنگامی که ما یک مهارت را تمرین میکنیم، نورون های مغز ما اتصالاتی را تشکیل میدهند، کمی شبیه یک نقشه یا مسیری که به آنها در انجام آن مهارت کمک میکند. هنگامی که کودک شما به طور مکرر این مهارت را تمرین کند، مسیرهای عصبی در مغز او قوی تر و قوی تر میشود، به این معنی که کودک در انجام آن مهارت کارآمدتر میشود. علاوه بر این، هر بار که کودک شما این مهارت را تمرین میکند، بازخورد عملکرد خود را از حواس و نتیجه تلاش‌های خود دریافت میکند، که به او کمک میکند تا در دفعه بعد عملکرد خود را از یک مهارت بررسی کند.
چگونه میتوانید به فرزند خود کمک کنید
به فرزندتان فرصت زیادی برای تمرین بدهید!
در صورت نیاز به راهنمایی برای ایمنی یا موفقیت، تمرین را با دست انجام دهید.
تنوع: فعالیت را در موقعیت ها یا محیط های مختلف تمرین کنید، یا از ابزارهای کمی متفاوت استفاده کنید تا به فرزندتان کمک کنید در موقعیت‌های مختلف مهارت کسب کند.
انگیزه
هر چه کودک شما انگیزه بیشتری داشته باشد، احتمال بیشتری دارد که تمایل داشته باشد این مهارت را به طور مکرر تمرین کند. چه چیزی به فرزند شما انگیزه میدهد؟ دقت کنید که انگیزه میتواند درونی یا بیرونی باشد.
انگیزه بیرونی زمانی اتفاق می افتد که ما برای انجام کاری به منظور کسب پاداش یا اجتناب از تنبیه انگیزه داشته باشیم.
آنچه والدین باید در مورد OCD (اختلال وسواس فکری – اجباری) در کودکان بدانند
انگیزه درونی زمانی رخ میدهد که ما برای انجام کاری انگیزه داشته باشیم زیرا شخصاً پاداش دارد به عنوان مثال از فعالیت لذت ببرند، احساس خوبی در آنها ایجاد کند، احساس موفقیت یا رضایت داشته باشند)
چگونه می توانید به فرزند خود کمک کنید
فعالیت‌هایی را بیابید که فرزندتان از آن لذت میبرد و به او کمک میکند تا با مهارت خاصی پیشرفت کند. اگر کودک شما بسیار کنجکاو است، ممکن است راه های مختلفی برای یادگیری اشکال و حروف از طریق کاردستی پیدا کنید. اگر فرزند شما دوست دارد چیزهایی بسازد، میتوانید از بلوک های لگو با حروف نوشته شده روی آنها برای ایجاد “برج های کلمه” استفاده کنید. اگر فرزند شما از بازی با بچه های دیگر لذت میبرد، میتوانید آنها را در کلاس های ورزشی ثبت نام کنید که دوست دارند و به آنها کمک میکند تا مهارت های خود را تمرین کنند. اگر کودک شما بیشتر از فضای باز لذت میبرد، تمرین نوشتن نام او روی شن با چوب لذت بخش تر از نشستن پشت میز با مداد و کاغذ خواهد بود.
رفتارها یا تلاش‌های فرزندتان را به جای موفقیت‌هایش تحسین کنید – مثلا به او بگویید خیلی تلاش کردی، خیلی خوب گوش دادی، مرسی که کمک کردی. این به کودک شما کمک میکند تا بفهمد به طور خاص چه کاری را به خوبی انجام داده است، که انگیزه درونی او را برای انجام دوباره همان رفتار افزایش میدهد. البته حواستان باشد زیادی تعریف نکنید.
به تدریج دشواری فعالیت را افزایش دهید
دادن کاری که برای او بسیار دشوار است به فرزندتان احتمالاً برای هر دوی شما ناامیدکننده خواهد شد. پس بهتر است اول فعالیتی که متناسب با توانایی آنها است انتخاب کنید و به تدریج چالش آن فعالیت را افزایش دهید. این کار میتواند اطمینان از موفقیت و ایجاد اعتماد به نفس در توانایی های فرزند شما و تمایل او برای یادگیری مهارت های جدید کمک کند.
چگونه می توانید به فرزند خود کمک کنید
بخشی از فعالیت را انتخاب کنید که فرزندتان بتواند به آن کمک کند، سپس می توانید بقیه را انجام دهید. مثلا شما فعالیت را شروع کنید، سپس اجازه دهید فرزندتان آن را تمام کند. مثلا پیراهنش را به تن کنید و از او بخواهیئ خودش دکمه هایش را ببندد.