عملکرد کاری در اوتیسم:
اوتیسم ممکن است بر هر یا همه ی حوزه های کاری تأثیر بگذارد اما تحقیقات نشان داده که مشکلات اوتیستیک برخی حوزه های عملکرد کاری نسبت به بقیه حوزه ها رایج تر است. در مقاله قبلی راجع به مشارکت اجتماعی صحبت شد و اکنون دیگر حوزه ها را بررسی میکنیم.
بازی:
کودکان اوتیستیک بازی میکنند هرچند به نظر میرسد که بازیشان ناهنجار است استفاده نامتعارف و پرداختن بیش از حد به وسایل از نوزادی شروع میشود و مورد توجه قرار میگیرد.
استفاده غیر معمول از وسایل شامل جستجوی غیر عادی برای وسایل، پرداختن بیش از حد به ویژگی اشیاء، انعطاف ناپذیری و خلاقیت محدود و استفاده مکرر از اشیا میباشد.
بسیاری از تحقیقات نشان میدهد که کودکان مبتلا به اوتیسم زمانی که انتظار بازی حسی حرکتی از آنها میرود، فراتر از سن شان در کشف حسی اشیا درگیر میشوند و در بازی های حسی حرکتی و اکتشافی بیشتر از کودکان عادی شرکت میکنند. همچنین این کودکان نسبت به کودکان عادی در بازی های آزاد متفاوت عمل میکنند و بیشتر بازی های کوتاه، انفرادی، حسی حرکتی و بازی های مطابق با کارکرد خودشان انجام میدهند. مثل کشیدن ماشین اسباب بازی، گذاشتن قاشق بازی در دهان، کشیدن قطار. اگرچه اغلب این نوع بازی ها در کودکان عادی و مبتلا به اوتیسم مشابه به نظر میرسد ولی کودکان اوتیستیک در مدت زمان و کیفیت بازی متفاوت هستند.
مطالعات تایید میکند کودک مبتلا در ایجاد ایده های جدید و انعطاف پذیر برای بازی و شرکت خود به خودی و لذت بخش در بازی مشکل دارند. کودکان مبتلا به اوتیسم کم تر در بازی های وانمودی شرکت میکنند و وقت کمی را در این بازی ها میگذراند، با این حال این کودکان اگر توسط بزرگتر ها ترغیب شوند، قادر به وانمود کردن هستند. (به عنوان مثال خاله بازی یا دکتر بازی که در آن کودک وانمود میکند شخص دیگری است.)
خوابیدن:
کودک مبتلا به اوتیسم به طور رایج مشکلات خواب دارند. مطالعات خواب از طریق: گزارش والدین، اندازه گیری حرکات حین خواب، یادداشت ها در مورد خواب، اندازه گیری امواج مغز، ضربان قلب، تفس و حرکت مشخص شده است.
اغلب دیر به خواب میروند، سخت میخوابند و به سختی از خواب بیدار میشوند. مطالعات نشان میدهد، بین 30 تا 41 % کودکان اوتیستیک خواب آشفته دارند.
مشکلات به خواب رفتن در شب یا قدم زدن در خواب با عادات زمان خواب مرتبط است و عادات خواب به سختی ایجاد میشوند. مشکلات خواب با دیگر علائم اوتیسم همراه شده و منجر به مشکلات رفتاری میشود که نشان از اهمیت خواب برای کودکان و والدین دارد.
فعالیت های روزمره زندگی:
چون مراقبت از خود به صورت رفتارهای الگودار هستند کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب بسیاری از مراقبت ها را مستقل یاد میگیرند و انجام می دهند. اگرچه تحقیقات نشان میدهد که این موضوع در کودکان مبتلا به اوتیسم با تاخیر انجام میشود.
والدین گزارش داده اند که کودکشان مشکلاتی در غذا خوردن و دستشویی رفتن دارند. کودکان مبتلا به اوتیسم رژیم غذایی خیلی محدودی دارند و به رژیم خاصی نیاز پیدا میکنند زیرا ممکن است به غذایی آلرژی داشته باشند یا والدینشان رژیم غذایی خاصی را برایشان انتخاب کرده باشند.
برخی مشکلات غذا خوردن، بهداشت دهان و دستشویی رفتن ممکن است مربوط به مشکلات پردازش حسی باشد. در افراد دارای مشکلات تعدیل حسی، تحمل تجربیات حسی در حین لباس پوشیدن، حمام کردن و توالت رفتن، میتواند مشکل باشد یا با بی میلی انجام شود. برای مثال حین لباس پوشیدن تحمل بافت پارچه، مالش لبه های آستین به پوست، کش شلوار، و مالش برچسب لباس در پشت گردن نیاز است.
حمام کردن نیاز به تحمل درجه حرارت آب، تجربه ی لمس حرکت آب بر روی پوست، بوییدن صابون و شامپو، حس کردن حوله و لیف حمام دارد. علاوه بر این، شستن موها با چشم های بسته برای کسانی که مشکلات وستیبولار دارند سخت است. توالت رفتن نیاز به تحمل تجربه ی تمیز کردن با دستمال توالت، احساس پاشیده شدن آب و صدای پاشیدن آب دارد که همه این ها برای فرد مبتلا سخت تلقی می شود.
همچنین درباره اوتیسم نوزادان و کودکان پیش دبستانی (از تولد تا سن 5 سالگی) بدانید.
آموزش:
نیازهای آموزشی کودکان مبتلا به اوتیسم مثل خودشان متنوع میباشد. با توجه به طیف گسترده توانایی های این کودکان میتوان با اطمینان اعلام کرد که کودکان مبتلا لازم است برای برنامه های آموزشی شان آماده شوند. این تطابق ها برای مشارکت کامل در مهارت های آموزشی، کلاس، فعالیت های اجتماعی و محیط حسی مدرسه لازم میباشد. برخی از این کودکان با IQ متوسط یا بالا، به کلاس های آموزش عمومی راه می یابند و بقیه آموزش های خاص دریافت میکنند و بیشتر ممکن است شامل مراکز جداگانه و خاص کودکان اوتیستیک باشد. حتی برای کودکان مبتلا به اوتیسم با توانایی شناختی عادی ممکن است به دلیل وجود مشکلات رفتاری و اجتماعی، میزان موفقیت آموزشی با بهره هوشی آن ها مطابق نباشد. خانواده ها باید در انتخاب آموزش مناسب برای کودکشان همکاری کنند و این می تواند یک تصمیم پر چالش باشد.
الگوهای عملکردی:
یکی از مشخصه های اوتیسم رفتارهای تکراری و محدود میباشد و این عجیب نیست که این کودک نیاز خاصی به روتین ها دارند. این نیازها تأثیر مشخص و بارزی بر روی روتین های خانواده دارد. خانواده ها ممکن است روتین های مختلفی داشته باشند و مشارکت در فعالیت های داخل و بیرون از خانه برایشان استرس زا باشد. خانواده ها ساختار خاصی برای خانه و غذا خوردن اتخاذ میکنند تا با رفتارهای سخت کودکشان مطابقت دهند و وقتی در فعالیت های بیرون از خانه مشارکت میکنند، انعطاف پذیری شدید اتخاذ کنند. مادران گزارش کرده اند که برنامه ریزی دقیق یک استراتژی موثر است و باید فعالیت های عمومی خانواده اغلب حول نیازهای کودکان مبتلا باشد. تعادل بین روتین های کودک و خانواده مهم است.
برخی خانواده ها از فعالیت های اجتماعی خارج از خانه دوری میکنند و در نتیجه از نظر اجتماعی منزوی میشوند.