اختلال تکاملی زبان (DLD) اختلالی است که روی کودکان تاثیر می گذارد و می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. این تشخیصی است که توسط متخصص گفتار و زبان به کودک بالای 5 سال داده می شود.
DLD زمانی اتفاق می افتد که فردی در درک یا استفاده از زبان گفتاری مشکل داشته باشد، اگرچه دلیل روشنی برای توضیح علت این مشکلات وجود ندارد. برای مثال کودکانی که با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند اغلب مشکلات شنوایی، ناهنجاری های فیزیکی یا مشکلاتی در یادگیری ندارند.
قبلاً DLD نام های مختلفی از جمله اختلال ویژه زبانی (SLI) داشت، اما اخیراً این نام به DLD تغییر یافته است تا انواع مشکلات کودکان را بهتر نشان دهد.
پیش‌بینی می‌شود که اختلال تکاملی زبان، 7 درصد از جوانان را تحت تأثیر قرار دهد، که تقریباً 2 نفر در هر کلاس ابتدایی است. این امر DLD را به رایج ترین مشکل دوران کودکی تبدیل می کند.
لازم به ذکر است که این بیماری در پسران بسیار رایج تر از دختران است.
چه علائمی ممکن است در کودکان مبتلا به DLD وجود داشته باشد؟
ما می دانیم که DLD می تواند در هر کودکی متفاوت و منحصر باشد، لذا فرزند شما ممکن است یکی از این علائم یا با ترکیبی از مشکلات ذکر شده در زیر مواجه شود :
ممکن است نسبت به همسالان خود ساکت تر باشند و در بیان منظور خود با استفاده از کلمات مشکل داشته باشند.
صحبت کردن آنها ممکن است “متفاوت” با سن آنها باشد یعنی امکان این است که درهم یا غیرعادی به نظر برسد.
این احتمال وجود دارد که برای پیدا کردن کلمات دچار مشکل باشند، یا از واژگان محدود استفاده کنند. آنها اغلب در به خاطر سپردن و یادگیری کلمات جدید مشکل دارند.
زمانی که می خواهند چیزی را توضیح دهند، در گفتن داستان با مشکل مواجه می شوند، به نظر می رسد که حرف هایشان در هم آمیخته است و از این شاخه به آن شاخه می پرند.
جملات آنها ممکن است کوتاه تر به نظر برسد، بیت هایی از قلم افتاده یا به ترتیب اشتباه باشند و در نتیجه دنبال کردن آنها سخت باشد.
حفظ تمرکز در کلاس برایشان مشکل است، ممکن است به نظر بیایند در حال رویا پردازی هستند یا این طور که اصلا در این دنیا به سر نمی برند. ممکن است پیروی از دستورالعمل ها بیشتر طول بکشد یا برای تکمیل کار در کلاس نیاز به تکرار بیشتری داشته باشد.
گاهی اوقات مشکلات آنها در بیان کردن ممکن است به عنوان رفتار تعبیر شود، به عنوان مثال بقیه ممن است فکر کنند که همه این ها برای جلب توجه یا بی احترامی به آن هاست.
ممکن است دنبال کردن یک مکالمه برای آنها دشوار باشد، این امر به ویژه در گروهی از افراد که کودک مجبور است همزمان به ایده های جدید زیادی گوش دهد، مشهود است.
آنها ممکن است از نظر اجتماعی دچار مشکل شوند، در گروه ساکت باشند یا مکرراً صحبت کنند. آنها ممکن است موضوع گفتگو را به طرز عجیبی تغییر دهند یا وقتی چیزی را نمی فهمند نتوانند توضیح بخواهند.
درباره تمرینات تقویت عضلات دست برای کودکان بیشتر بدانید.
حال! چه کمکی از ما ساخته است؟
کودکان مبتلا به DLD اغلب یادگیری در مدرسه برایشان دشوار است، این به این دلیل است که آنها زبان را مانند همسالان خود به خاطر نمی آورند و اغلب به آموزش تخصصی تری نیاز دارند.
اولین قدم خوب این است که از طریق ارزیابی گفتار و زبان، بخش هایی از زبان را که فرزندتان بیشتر به کمک نیاز دارد، شناسایی کنید. فرزند شما ممکن است به یک برنامه گفتار و زبان تخصصی برای کمک به برقراری ارتباط نیاز داشته باشد، این امر بر اعتماد به نفس و توانایی او برای یادگیری در مدرسه تأثیر بسیاری می گذارد.
کودکان در مدرسه از یادگیری از طریق انجام دادن و استفاده از تصاویر بصری در کنار اطلاعات برای کمک به درک و به خاطر سپردن آنها سود می برند. از دستورالعمل های کوتاه استفاده کنید و به زبانی که آنها متوجه شوند توضیح دهید. سعی کنید از زبان غیر تحت اللفظی خودداری کنید، مگر اینکه بخواهید معنی آن را به وضوح توضیح دهید.
به آنها زمان بدهید تا زبان گفتاری را پردازش کنند، سعی کنید اگر می بینید که در حال فکر کردن هستند صحبت خود را قطع نکنید تا به آنها کمک کنید. قبل از در میان گذاشتن با کلاس، به آنها این جرئت را بدهید تا ایده های خود را با یک شریک درمیان بگذارند. در سناریوهای گروهی، آگاه باشید که آنها به حمایت بزرگسالان نیاز دارند تا در عین حال که افراد را بشناسند، به آن ها نیز ملحق شوند.
از تکرار و مثال های زندگی واقعی استفاده کنید تا بتوانند به یادگیری دسترسی داشته باشند و آن را در ایده های جدید به کار گیرند.