تربیت کودک مبتلا به ADHD می تواند خسته کننده باشد. منبع بی پایان انرژی آنها و تمایل به صحبت مداوم می تواند حتی صبورترین والدین را خسته کند. با این حال، اگر روی این کودکان سرمیه گذاری کنید نتایج شگفت آوری به دست خواهید آورد.
اگر بازی های هدف دار انجام دهید، رفتار توجه طلبی آنها کاهش پیدا می کند. و نتایج بهتر و موثرتری به دست خواهید آورد. مهم نیست که کلنجار رفتن با آنها چه قدر می تواند سخت و بعضا طاقت فرسا باشد، بهتر است هر روز یک بار از قبیل بازی های هدف دار انجام دهید.
فقط 15 دقیقه توجه مثبت یکی از ساده ترین و در عین حال موثرترین راه ها برای کاهش مشکلات رفتاری است.
دستورالعمل های موثر بدهید
بچه هایی که کم توجه هستند، برای انجام کارها به کمک بیشتری نیاز دارند. اغلب اوقات، آنها دستورالعمل ها را در وهله اول نمی شنوند. برای مؤثرتر کردن خواسته های خود، با جلب توجه کامل فرزندتان شروع کنید. قبل از درخواست، تلویزیون را خاموش کنید، تماس چشمی برقرار کنید و دستی را روی شانه فرزندتان بگذارید.
از دستورات زنجیره‌ای مانند «جوراب‌هایتان را بپوشید، اتاقتان را تمیز کنید و سپس زباله‌ها را بیرون بیاورید» اجتناب کنید. کودک مبتلا به ADHD احتمالاً جوراب های خود را می پوشد و سپس در راه رفتن به اتاق خود، به جای تمیز کردن آن، کار دیگری برای انجام دادن پیدا می کند. هر بار یک چیز بگویید.
از کارهای خسته کننده و زیاد مانند “اتاق خود را تمیز کنید” دوری کنید. درعوض، یک چک لیست تهیه کنید یا هر بار یک کار را تعیین کنید، مانند مرتب کردن رختخواب، گذاشتن لباس های کثیف در مانع، تعویض کتاب ها در قفسه و غیره.
از فرزندتان بخواهید آنچه را که شنیده است برای شما تکرار کند تا مطمئن شوید که کاملا متوجه شده است.
تلاش فرزندتان را تحسین کنید
به خوبی های فرزندتان اشاره کنید. ستایش کردن، کودکان مبتلا به ADHD را تشویق می کند تا این رفتار را ادامه دهند، و بازخورد مکرر بگیرند.
6 نشانه که کودک شما ذهنیت قربانی بودن دارد
تمجید خود را با جزئیات بگویید. به جای گفتن «کار خوبی است»، بگویید: «عالی است که ظرفت را درست زمانی که از تو خواستم در سینک گذاشتی». از فرزندتان به خاطر پیروی از خواسته ها، بازی آرام و بی حرکت تعریف کنید و او را تشویق کنید که این کار را ادامه دهد.
در صورت لزوم از وقت استراحت استفاده کنید
وقت استراحت محدود می تواند راه خوبی برای کمک به کودکان مبتلا به ADHD باشد که بدن و مغزشان را آرام کنند. همچنین می تواند یک مهارت زندگی عالی باشد که در بسیاری از موقعیت ها مفید است.
به کودک خود بیاموزید که در مواقعی که بیش از حد تحریک شده یا ناامید است به یک مکان آرام برود تا آرام شود. یک منطقه راحت ایجاد کنید و با آرامش آنها را به آنجا هدایت کنید، نه به عنوان تنبیه، بلکه به عنوان راهی برای تسکین خود. در نهایت، فرزند شما یاد می گیرد که قبل از اینکه دچار مشکل شود، خودش به این مکان برود.
رفتارهای نادرست خفیف را نادیده بگیرید
کودکان مبتلا به ADHD اغلب رفتار جلب توجه از خود نشان می دهند. توجه دادن به آنها، حتی زمانی که منفی است، آن رفتارها را تشویق می کند که ادامه دهند.
نادیده گرفتن رفتارهای نادرست خفیف به آنها می آموزد که رفتار ناپسند نتایج دلخواه را برایشان به همراه نخواهد داشت. ناله کردن، شکایت، صداهای بلند و تلاش برای قطع حرف شما را نادیده بگیرید. در نهایت، فرزند شما متوقف خواهد شد.
عواقب طبیعی را در نظر بگیرید
تنبیه کودکتان را عاقلانه انتخاب کنید. شما نمی خواهید فرزندتان احساس کند که نمی تواند کاری را به درستی انجام دهد یا اینکه دائماً دچار مشکل می شود. اجازه دادن به برخی رفتارها می تواند به هر دوی شما کمک کند.
گاهی اوقات، اجازه دادن به پیامدهای طبیعی منطقی تر از تلاش برای متقاعد کردن کودک برای انتخاب بهتر است. به عنوان مثال، اگر کودک شما غذا نمی خورد به سادگی غذا را کنار بگذارید!
نتیجه طبیعی این است که آنها احتمالا دیرتر گرسنه می شوند و باید تا شام منتظر بمانند تا غذا بخورند. فردا وقتی ناهار سرو می شود انگیزه بیشتری برای خوردن دارند.
برایشان پاداش در نظر بگیرید
پاداش ها می توانند راهی عالی برای کمک به کودکان مبتلا به ADHD باشند. اما کودکان مبتلا به ADHD اغلب از پاداش هایی که برای گرفتنشان باید مدت زیادی منتظر بمانند استقبال نمی کنند.
فعالیت های تله تراپی برای سنین مختلف
چند رفتار هدفمند را مدنظر داشته باشید، مانند ماندن در کنار میز در طول وعده غذایی، استفاده از تماس های ملایم با حیوان خانگی، یا کنار گذاشتن اسباب بازی ها پس از استفاده از آنها. حال برای هر کدام پاداش کوچک یا بزرگ در نظر بگیرید.
با معلم فرزندتان کار کنید
وقتی والدین با معلم همکاری می کنند، شانس موفقیت کودک در مدرسه افزایش پیدا می کند. برخی از کودکان برای موفقیت نیاز به تغییراتی در تکالیف مدرسه خود دارند، مثلاً به آنها اجازه داده شود که در آزمون ها وقت اضافی داشته باشند.
اصلاح رفتار نیز ممکن است ضروری باشد. مجبور کردن کودک مبتلا به ADHD به استراحت کردن و کاری انجام ندادن ممکن است موجب بروز مشکلات رفتاری دیگری شود. بنابراین مهم است که با هم برای ایجاد یک برنامه مدیریت رفتار که از تلاش های فرزندتان برای مدیریت علائمش حمایت می کند، کار کنید.
یک برنامه مدیریت رفتار که بین خانه و مدرسه انجام می شود می تواند مفید باشد. مثلا لازم نیست فقط در مدرسه برای انجام کار درست پاداش بگیرد. می تواند به ازای انجام کار خوب در مدرسه، در خانه پاداش گیرد.