6 مهارت اجتماعی اولیه در کودکان و چگونگی بهبود آنها:
کمک به کودک خود برای یاد گرفتن مهارت های اجتماعی برای رشد سالم در دوران کودکی بسیار مهم است. این روشی است که آنها یاد میگیرند در دنیای اطراف خود حرکت کنند، روابط سازنده ای با همسالان، بزرگسالان و معلمان ایجاد کنند و حتی به موفقیت تحصیلی آنها کمک میکند.
ممکن است فکر کنیم مهارت های اجتماعی به طور طبیعی با قرار دادن کودکان در محیط های اجتماعی ظاهر میشوند. در حالی که این بخشی از فرآیند است، پایه و اساس توسعه توانایی های اجتماعی قوی با تعامل اولیه با والدین و عزیزان آنها شروع میشود. درست همانطور که مهارت های ارتباطی اولیه کودک شما خیلی قبل از اولین کلمات کودک شما اتفاق می افتد، مهارت های اجتماعی اولیه قبل از ورود کودکان به کلاس درس یا حتی مهد کودک رشد میکند.
کودکان تازگی وارد اجتماع میشوند و به مراقبان خود به عنوان الگوهایی در مورد نحوه رفتار و واکنش در موقعیت های مختلف نگاه میکنند. آنها رفتارها و تعاملات اجتماعی بزرگسالان اطراف خود را تماشا میکنند، یاد میگیرند و جذب میکنند.
در سنین پایین، شما بیشترین تأثیر را در زندگی فرزندتان دارید و ابزارهای احساسی و شناختی برای کمک به فرزندتان در تقویت مهارت های اجتماعی خود دارید. نحوه به اشتراک گذاشتن این دانش با فرزندتان در نهایت برای یک عمر مفید خواهد بود!
در مورد 5 نکته برای والدین با کودکانی در سن مهدکودک بدانید.
در این مقاله میخواهیم چندین مهارت مهم اجتماعی اولیه را بررسی کنیم و نکاتی را در مورد چگونگی افزایش این مهارت ها با کودک خود در طول روز ارائه دهیم. گذراندن 20 تا 30 دقیقه در روز با فرزندتان نه تنها به او کمک میکند تا مهارت های اجتماعی و زبانی خود را افزایش دهد، بلکه موارد ضروری غیرکلامی مورد نیاز برای برقراری ارتباط خوب را به او می آموزد.
مزایای مهارت های اجتماعی اولیه چیست؟
ما مهارت های اجتماعی را در طول زندگی خود تقویت میکنیم و بهبود میبخشیم. اما این سفر از لحظه تولد فرزند شما آغاز میشود! در اینجا چند مورد از مزایای کلیدی کمک به فرزندتان در ایجاد مهارت های اجتماعی قوی آورده شده است:
- درک و توجه به نشانه های اجتماعی، مانند زبان بدن و لحن صدا
- مقابله با احساسات بزرگ مانند خشم یا غم به روشی مناسب از نظر اجتماعی
- شناخت همدلی با احساسات دیگران
- در نظر گرفتن دیدگاه ها یا نظرات دیگران
- یافتن راه های موثر برای حل تعارض
- ایجاد و حفظ روابط و دوستی ها
- بخشیدن دیگران و ابراز پشیمانی
تماس چشمی:
تماس چشمی یکی از اولین مهارت های اجتماعی است که ممکن است در کودک خود متوجه آن شوید. این همچنین یکی از اولین تجربه های پیوندی است که با نوزاد تازه متولد شده خود دارید، و به شما کمک می کند تا احساس ارتباط بیشتری با یکدیگر داشته باشید. این توانایی برای حفظ تماس چشمی ثابت باید حدود 2-3 ماه شروع شود.
چرا ارتباط چشمی اینقدر مهم است؟ این ارتباط نزدیک با شخص دیگر را برقرار میکند و نشان میدهد که ما به آنها گوش میدهیم و توجه داریم. ما از تماس چشمی در بسیاری از تعاملات روزانه در طول روز استفاده می نیم، از صحبت با دوستان گرفته تا افراد ناآشنا یا بررسی مواد غذایی. بدون برقراری تماس چشمی، ارتباط کلامی ممکن است احساس ناخوشایندی داشته باشد و منجر به تعاملات ناراحت کننده شود.
در اینجا چند فعالیت سرگرم کننده و ساده برای ایجاد و گسترش تماس چشمی با فرزند خردسال خود آورده شده است:
- با هم چهره های مسخره و بانمک ایجاد کنید.
- برای کودک خود آواز بخوانید.
- با چشم به هم اشاره کنید و بازی درست کنید.
- صداهای احمقانه را با هم بسازید
توجه مشترک:
توجه مشترک زمانی است که دو نفر به طور همزمان روی یک شیء، شخص یا فعالیت متمرکز میشوند. این یکی از ضروری ترین مهارت های مورد نیاز برای توسعه مهارت های اجتماعی و زبانی قوی است.
به عمل ساده پرش توپ با فرزندتان دقت کنید. اگر آنها به توپ توجه نکنند، نمیتوانند به طور فعال در بازی شرکت کنند. در واقع، برای یادگیری بیشتر مهارت های جدید، کودکان باید بر روی هدف یا آموزش شخص دیگری متمرکز شوند. در غیر این صورت، تکرار این وظایف در آینده برای آنها تقریبا غیرممکن خواهد بود.
چگونه خودسازی را در کودکان خود تقویت کنیم؟
ایجاد توجه مشترک نیز یکی از پیش زمینه های تبادل رفت و برگشت ارتباطات است. وقتی با افراد دیگر صحبت میکنیم، هر دوی ما روی مکالمه ای که در دست داریم تمرکز میکنیم. این به هر فرد کمک میکند گوش کند، توجه کند و به سؤالات مرتبط پاسخ دهد. به عنوان مثال، اگر به یک شیء اشاره میکنید و به فرزندتان میگویید: “به آن نگاه کن!” انتظار دارید فرزندتان سرش را بچرخاند تا به آن شیء نگاه کند. این میتواند به یک تبادل طبیعی منجر شود که در آن فرزند شما در نهایت به سوالات پاسخ میدهد و نظرات خود را اضافه میکند.
خبر خوب این است که راه های زیادی وجود دارد که میتوانید به فرزندتان کمک کنید تا توجه مشترک را در طول زندگی روزانه اش بهبود بخشد.
یکی از فعالیت های ساده ای که ممکن است در حال حاضر انجام دهید، آواز خواندن با فرزندتان است. حتی اگر فرزند شما هنوز با کلمات آواز نمیخواند، آیا به شما نگاه میکند و لبخند میزند؟ این یک نشانه بزرگ است!
در طول آهنگ، یکی از راه های افزایش توجه مشترک و جلب مشارکت آنها، نگفتن عبارت به صورت کامل است.
میتوانید چیزی شبیه این بگویید:” موشه پرید تو سوراخ، خرگوشه گفت…” و سپس منتظر بمانید تا فرزندتان عبارت را با “آخ” کامل کند.
شاید فرزند شما تماس چشمی را حفظ کند و منتظر باشد تا شما این عبارت را کامل کنید. یا شاید آنها آن را برای شما کامل کنند! در هر صورت، هر دوی شما به طور همزمان روی یک آهنگ متمرکز هستید.
خواندن:
یکی دیگر از فعالیت های مهم توجه مشترک است. در حالی که یک کودک نوپا ممکن است پیچیدگی های یک داستان را درک نکند، اشاره به تصاویر در کتاب و نام گذاری اشیا به او کمک میکند توجه خود را متمرکز کند. به عنوان مثال، میتوانید بگویید: “اوه وای. به آن قطار بزرگ نگاه کن! هوووهووو!» اگر به نظر میرسد کودک شما توجهی نمیکند، از گرفتن دست او و اشاره به تصویری که توصیف میکنید نترسید. سعی کنید یک عکس در هر صفحه انتخاب کنید. قرار دادن این بخش در هنگام خواب آنها نه تنها به توجه مشترک کمک میکند، بلکه به ایجاد مهارت های پیش از سواد نیز کمک میکند.
همانطور که قبلا ذکر کردیم، بازی با توپ نیز یک فعالیت توجه مشترک آسان و موثر است. ابتدا توپ را به کودک خود نشان دهید و سپس تماس چشمی برقرار کنید. شما میتوانید با “آماده، شروووع!” به آنها آمادگی بدهید.