هنگامی که به یک آسیب شناس گفتار فکر می کنید، مردم اغلب فکر می کنند که ما به افرادی که لکنت دارند یا به کمک نیاز دارند تا صداهای گفتاری خود را توسعه دهند، کمک می کنیم. این البته درست است. اما آیا می دانستید که ما با افرادی که اختلالات صدا دارند نیز کار می کنیم؟ در این وبلاگ شما را با چیستی اختلال صدا، علائم اختلالات صدا و نحوه کمک آسیب شناسان گفتار به کودکان مبتلا به اختلالات صوتی آشنا می کنیم.
اختلال صدا چیست؟
اختلال صدا زمانی است که کیفیت، زیر و بم و بلندی صدا برای سن، جنسیت، پیشینه فرهنگی یا موقعیت جغرافیایی فرد متفاوت یا نامناسب است. انجمن گفتار-زبان-شنوایی آمریکا (ASHA) همچنین شامل این است که اختلال صدا زمانی است که یک فرد در مورد داشتن صدای غیرعادی که نیازهای روزانه او را برآورده نمی کند – ابراز نگرانی می کند – حتی اگر دیگران آن را متفاوت تلقی نکنند.
انواع مختلفی از اختلالات صوتی و دلایلی وجود دارد که چرا افراد به اختلالات صوتی مبتلا هستند یا به آنها مبتلا می شوند. آنها معمولاً یا ارگانیک هستند (چیزی وجود دارد که از نظر ساختاری یا عصبی باعث تغییر در صدا می شود، به عنوان مثال گره های صوتی) یا عملکردی (اختلالات صوتی که در نتیجه استفاده نادرست از صدا حتی زمانی که اجزای ساختاری صدا طبیعی هستند) هستند.
گروه های خاصی از کودکان وجود دارند که بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات صدا هستند. شامل کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) که اغلب می توانند صدای بلندی داشته باشند یا از صدای خود به روشی بیش از حد عملکردی استفاده کنند.
چه چیزی باعث اختلال صدا می شود؟
اختلالات صدا در کودکان معمولاً به دلیل فریاد زدن زیاد یا صحبت کردن با صدای بلند، جیغ زدن مکرر یا “آب شدن با صدای بلند” یا استفاده بیش از حد از صدای آنها در حین بازی ایجاد می شود.
کودکان همچنین ممکن است پس از عفونت های رایج دوران کودکی یا حتی به دلایل عاطفی و روانی (مانند کودکی که به دلیل کمرویی زمزمه می کند) دچار مشکلات صوتی شوند. برخی شرایط پزشکی نادر نیز وجود دارد که می تواند باعث اختلالات صوتی در کودکان شود.
چگونه بفهمم فرزندم اختلال صدا دارد؟
کودکان مبتلا به اختلالات صدا ممکن است علائم زیر را نشان دهند:
- صدای خشن یا خشن
- صداهایی که بسیار بالاتر یا بسیار پایین تر از سایر کودکان هم سن یا جنسیت آنهاست
- صداهایی که بسیار بلند یا بسیار آرام هستند.
- صداهایی که هیپونازال هستند (به نظر می رسد که در حین صحبت کردن بینی مسدود شده باشند).
- صداهایی که به نظر می رسد هوای زیادی از بینی آنها خارج می شود.
- آنها ممکن است به طور مداوم گلوی خود را صاف کنند یا زیاد سرفه کنند (زمانی که بیمار نیستند).
- کودکان مبتلا به اختلالات صوتی نیز ممکن است صدای خود را به طور کامل از دست بدهند.
اگر کودک من اختلال صدا داشته باشد چه؟
اختلال صدا ممکن است به نظر نرسد که تأثیر قابل توجهی روی فرزند شما داشته باشد، اما گاهی اوقات بدون حمایت، کودک شما ممکن است به اختلالات صوتی مزمن مبتلا شود که تا بزرگسالی ادامه می یابد.
داشتن اختلال صدا می تواند منجر به مشکلاتی در مورد عزت نفس و اعتماد به نفس شود. همچنین می تواند در موقعیت هایی که کودک شما مجبور است از صدای خود استفاده کند (مثلاً سخنرانی در کلاس) باعث اضطراب و استرس شود.
آسیب شناسان گفتار برای کمک به کودکان مبتلا به اختلالات صوتی چه کاری می توانند انجام دهند؟
ما به عنوان آسیب شناس گفتار کودکان، اغلب در ارزیابی و درمان اختلالات صدا برای کودکان نقش داریم. شایع ترین نوع اختلالات صوتی که می بینیم، اختلالات سوء استفاده یا سوء استفاده نام دارد. اینها عمدتاً اختلالات عملکردی صدا هستند که در آن کودک ممکن است فریاد بزند یا با صدای بلند صحبت کند، که منجر به از دست دادن صدای خود یا حتی ابتلا به یک اختلال صوتی ارگانیک مانند ندول های صوتی می شود.
یکی از اولین پیشنهاداتی که آسیب شناسان گفتار ممکن است ارائه دهند، «بهداشت صوتی» است. این اصطلاحی است که ما در مورد حفظ عادات صوتی سالم، از جمله حذف عادت هایی که ممکن است توهین آمیز یا سوء استفاده از صدا باشند، استفاده می کنیم. برخی از نکات بهداشتی عالی برای هر کودک عبارتند از:
- از مصرف آب کافی در طول روز اطمینان حاصل کنید. جرعه جرعه های کوچک و منظم تشویق می شود.
- مطمئن شوید که کودک شما از محرک های صوتی شناخته شده مانند دود سیگار یا اسپری های آئروسل دور است.
- فرزندتان را تشویق کنید که به جای فریاد زدن در خانه، نزد شخصی که می خواهد با او صحبت کند، برود.
- استراحت صوتی را در طول روز تشویق کنید. این می تواند به صورت زمان خواندن آرام باشد یا حتی برخی مسابقات سرگرم کننده برای دیدن اینکه چه کسی می تواند طولانی ترین مدت ساکت بماند.
- درمورد اینکه چه میزان صدایی برای موقعیت‌های خاص مناسب است (مثلاً فریاد زدن در بیرون برای دوستتان در مقابل صحبت آهسته صبح‌ها وقتی افراد هنوز در رختخواب هستند) صحبت کنید.
- اگر معمولاً فریاد می زند یا فریاد می زند، روش های مختلف ابراز احساسات فرزندتان را تشویق کنید. آیا می توانند بالش خود را مشت کنند یا اگر ناراحت هستند بروند و روی ترامپولین بپرند؟
- اگر کودکتان گلویش را زیاد صاف می کند، او را تشویق کنید به جای پاک کردن گلویش، یک جرعه آب بنوشد.
- در خانه یادآوری هایی برای تشویق رفتارهای مناسب استفاده از صدا داشته باشید.
برای کمک به کودکم با اختلال صدا چه باید بکنم؟
اگر در مورد صدای کودک خود نگران هستید یا مشکوک به اختلال صدا هستید، توصیه می شود برای تعیین علت اختلال صدا از یک متخصص گوش و حلق و بینی (ENT) مشاوره بگیرید. آسیب شناس گفتار شما سپس می تواند با گوش و حلق و بینی شما همکاری کند تا یک برنامه فردی برای فرزند شما تدوین کند.
اگر احساس می کنید کودک شما ممکن است اختلال صدا داشته باشد، با پزشک عمومی، گوش و حلق و بینی یا آسیب شناس گفتار خود صحبت کنید. ما می‌توانیم به شما کمک کنیم تا برنامه‌ای برای حمایت از استفاده صوتی مناسب ارائه دهید.