داروهای مربوط به درمان سکته مغزی
بخش ICU:
آ. اس. آ A. S. A در سکته مغزی
طبقه بندی درمانی: ضد درد، ضد تب، ضد التهاب
دوز دارویی:
در بزرگسالان به عنوان ضد درد و تب باید هر 4 ساعت 350 تا 650 میلی گرم تزریق شود. در کودکان باید این مقدار بین 40 تا 65 گرم باشد.
در بزرگسالان به عنوان ضد انعقاد در ترومبوآمبولی باید بین 325 تا 650 میلی گرم در روز تزریق شود.
موارد مصرف:
- درد
- تب
- انواع التهاب ها
- ارتریت
- تب ناشی از سرما خوردگی
- تب روماتیسمی
- حملات ایسکمیک
- ترومبوآمبولی
- دردهای عضلانی-عصبی
موارد منع مصرف:
- حساسیت به سالیسیلات ها
- پولیپ بینی
- اختلالات خونریزی دهنده
- عوارض جانبی:
- اختلال کبدی
- سمیت گوش
- سمیت کلیوی
تداخلات دارویی:
مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ممکن است اثرات مهار تجمعی آسپرین را تشدید کند و باعث افزایش خطر خونریزی می شود.
آمینوسالیسیلات اسید خطر سمیت سالیسیلات را افزایش نمی دهد.
آمونیوم کلرید و سایر عوامل اسیدی کننده، دفع کلیوی سالیسیلات را کاهش داده و خطر سمیت آن را افزایش می دهد.
داروهای کاهنده قند خون خوراکی فعالیت هیپوگلایسمیک را با دوزهای بیش تر از 2 گرم در روز آسپرین افزایش می دهند.
کورتیکواستروئیدها عوارض اولسروژنیک A.S.A را افزایش می دهند.
A.S.A باعث افزایش سمیت متوتروکسات می شود.
دوزهای پایین سالیسیلات ها ممکن است اثرات دفع کننده اسیداوریک پروبنساید و سولفین پیرازون را آنتاگونیزه کند.
اقدامات پرستاری:
بیمار را از نظر علائم خونریزی (استفراغ خونی و مدفوع تیره رنگ) بررسی کنید.
جهت کاهش عوارض گوارشی دارو را همراه با غذا یا آب تجویز کنید.
به دلیل رابطه اپیدمولوژیک آسپرین با سندروم ری به کودکان مبتلا به آنفولانزا یا آبله مرغان آسپرین داده نشود.
اپی نفرین (Epinephrine) در سکته مغزی :
طبقه بندی درمانی: آدرنرژیک، گشاد کننده برونش ها، محرک قلبی
دوز دارویی:
به عنوان گشاد کننده نایژه 1/0 تا نیم میلی گرم تزریق شود که این مقدار قابل تکرار در هر 20 دقیقه تا 4 ساعت بر حسب نیاز متغیر است.
این مقدار برای کودکان باید 025/0 میلی گرم باشد و بر حسب نیاز از 8 تا 12 ساعت قابل تکرار است.
موارد مصرف:
- تسکین موقت برونکواسپاسم
- حمله حاد آسمی
- واکنش افزایش حساسیت و آنافیلاکتیک
- سنکوپ ناشی از بلوک قلبی
- حساسیت مفرط سینوس کاروتیک
- جهت برگشت ریتم قلبی در ایست قلبی
موارد منع مصرف:
- حساسیت مفرط به آمین های مقلد سمپاتیک
- گلوکوم با زاویه بسته
- شوک هموراژیک
- دیلاتاسیون قلبی
عوارض جانبی:
- بی قراری
- بی خوابی
- سرگیجه
- سنکوپ
- تهوع و استفراغ
- انفارکتوس میوکارد
- فیبریلاسیون بطنی
- اسیدوز متابولیک
تداخلات دارویی:
ممکن است هیپوتانسیون درکلاپس عروقی یا هیپوتانسیون ناشی از فنوتیازین ها را افزایش دهد.
با سایر مقلد های سمپاتیک سمیت جمع شونده دارد.
ناسازگاری ها:
محلول/ افزودنی
- بیکربنات سدیم
- آمینوفیلین
- سفاپیرین
- هیالورونیداز
- مفن ترمین
- وارفارین
- محل ست سه راهی داخل وریدی
- بیکربنات سدیم
- آمینوفیلین
اقدامات پرستاری:
اپی نفرین باید همیشه از قرار گرفتن در معرض نور محافظت شود.
قبل از تزریق اپی نفرین به دقت آسپیره کنید.
تزریق سهوی داخل وریدی می تواند منجر به هیپوتاسیون ناگهانی شود.
جذب دارو می تواند با ماساژ ناحیه تزریق تسریع شود.
در صورت تزریق عضلانی از تزریق به داخل سرین اجتناب شود.
برای مصرف داخل وریدی در احیای قلبی، در صورتی که آمپول های یک میلی لیتری مصرف شود این دوز باید تا 10 میلی لیتر سدیم کلرید تزریقی رقیق شود.
به عنوان دوز نگه دارنده، در 500 میلی لیتر دکستروز 5% رقیق شود.
آتراکوریوم (Atracurium) در سکته مغزی:
طبقه بندی درمانی: شل کننده عضلات
دوز دارویی:
بزرگسالان و کودکان بزرگتر از دو سال: ابتدا مقدار 5/0 – 4/0 تزریق وریدی می شود. سپس طی جراحی های طولانی، مقدار نگه دارنده 08/0 تا 1/0 میلی گرم طی 20 تا 45 دقیقه بعد از تزریق اول مصرف می شود.
در تهویه مکانیکی، انفوزیون مداوم 5 تا 9 میکروگرم در دقیقه تجویز می شود.
موارد مصرف:
- داروی کمکی در بی هوشی عمومی
- تسهیل انتوباسیون داخل تراشه
- شل کردن عضلات اسکلتی در خلال جراحی و ونتیلاسیون مکانیکی
موارد منع مصرف:
- میاستنی گراو
- آسم
- حساسیت مفرط
عوارض جانبی:
- هایپرتانسیون
- آنافیلاکسی
- دپرسیون تنفسی
- برونکواسپاسم
تداخلات دارویی:
مصرف همزمان با داروهای زیر انسداد عصبی- عضلانی را تشدید می کند.
بسیاری از داروهای بیهوش کننده عمومی، آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی، باسیتراسین، کلیندامیسین، پلی میکسین B، لیدوکائین، لیتیم، املاح تزریقی منزیم، کینیدین، کینین، تری متافان و وراماپیل.
سوکسینیل کولین شروع و عمق انسداد عبی-عضلانی را تشدید می کند.
فنی توئین ممکن است سبب مقاومت به انسداد عصبی- عضلانی یا معکوس شدن آن شود.
مصرف همزمان با ضد دردهای شبه تریاک ممکن است موجب ضعف اضافی تنفسی شود و باید طی جراحی و بلافاصله پس از آن با رعایت احتیاط فراوان مصرف شود.
اقدامات پرستاری:
دوز ابتدایی به صورت رقیق شده و در خلال 30 تا 60 ثانیه انفوزیون شود.
این دارو با محلول های قلیایی ناسازگار است.
در هنگام تجویز دارو لوازم مورد نیاز جهت انتوباسیون در دسترس باشد.
دوز نگدارنده با نرمال سالین یا دکستروز 5% رقیق شده به صورت انفوزیون مداوم تجویز می شود.