رابطه بین ارتباط کلامی و مهارت های سواد اولیه
والدین اغلب می پرسند که آیا توانایی های ارتباط کلامی اولیه فرزندشان بر مهارت های سواد خواندن، نوشتن و املای او تأثیر می گذارد یا خیر.
قابل درک است، بسیاری نگران هستند که تاخیر در برقراری ارتباط یا مشکل در زبان در سال های کوچک تر فرزندشان تاثیرات طولانی تری بر عملکرد تحصیلی در زمان ورود به مدرسه داشته باشد. خلاصه بگویم زبان و سواد متصل است. در واقع، توانایی کودکان در تولید و درک ارتباط کلامی یکی از اولین پیش بینی کننده های پیشرفت سواد است.
بیایید بررسی کنیم که منظور ما از رشد اولیه زبان چیست؟
رشد اولیه زبان به توانایی های در حال ظهور کودک برای گوش دادن و درک زبان (به نام زبان دریافتی) و سپس استفاده از این زبان برای بیان افکار، احساسات و خواسته های خود (به نام زبان بیانی) اشاره دارد.
از زمانی که کودک متولد می شود تا سن 5 سالگی، رشد زبان با سرعتی سریع اتفاق می افتد. نوزادان شروع به استفاده از گریه برای بیان نیازهای خود می کنند که به زودی به غر غر کردن و نق زدن تبدیل می شود که ریتم گفتار بزرگسالان را تقلید می کند.
در مورد ارتباط غیرکلامی با کودکان بدانید.
سپس کودکان شروع به اشاره برای برقراری ارتباط می کنند، قبل از اینکه در نهایت اولین کلمات خود را بیان کنند. این در نهایت منجر به عادات گفتاری و زبانی پیچیده تر می شود. در حالی که رشد زبان به طور جهانی برای همه کودکان اتفاق می افتد، سرعتی که در آن اتفاق می افتد می تواند بسیار متفاوت باشد.
ارتباط زبان و سواد چگونه است؟
به خوبی مستند شده است که توانایی های کلامی کودک در سال های اولیه اش می تواند بر خواندن و نوشتن او پس از ورود به دبستان تأثیر بگذارد. یکی از جامع ترین گزارش هایی که این همبستگی را مورد بررسی قرار داد، توسط پنل ملی سوادآموزی اولیه انجام شد. آنها دریافتند که توانایی کودکان در تولید و درک ارتباط کلامی یکی از اولین پیش بینی کننده های موفقیت سواد بود.
یکی از مهارت های زبانی اولیه که ارتباط زیادی با خواندن و نوشتن دارد، آگاهی واج شناختی است. این توانایی تفکر، تمایز و درک صداهای گفتاری مختلف است که یک کلمه را تشکیل می دهند.
برای مثال کلمه شُل از سه صدا تشکیل شده است: ش، او، ل. تعدادی فعالیت وجود دارد که می تواند به نشان دادن تسلط کودک بر آگاهی واج شناختی کمک کند، از جمله قافیه، همخوانی، و توانایی در گرفتن یک کلمه و جداسازی صداهای متعدد آن.
همانطور که کودکان با صداها بیشتر آشنا می شوند، آنها شروع به ترسیم این صداها روی حروف چاپی می کنند که به مهارت های خواندن و نوشتن آنها کمک می کند. به همین دلیل است که خواندن تا حد زیادی یک فعالیت مبتنی بر زبان در نظر گرفته می شود.
علائم هشداردهنده اختلالات گفتار و زبان:
در حالی که اختلالات ارتباطی بسیاری وجود دارد که می تواند بر توانایی های سواد اولیه کودک تأثیر بگذارد، دو مورد از رایج ترین آنها اختلالات زبان و اختلالات صدای گفتار هستند.
اختلال زبان: افراد مبتلا به اختلال زبانی ممکن است در استفاده، پردازش یا درک زبان دچار مشکل شوند، که برقراری ارتباط با نیازها و احساسات آنها را دشوار می کند. همانطور که گفته شد، دو نوع اصلی اختلالات زبان عبارتند از: بیانی (مشکل در بیان زبان از طریق ارتباط کلامی)، و دریافتی (مشکل در درک و تفسیر معنی از کلمات شنیده شده).
اختلال صدای گفتار: در حالی که تلاش برای تولید صداهای خاص بخشی طبیعی از رشد کودکی است، کودکانی که با اصوات یا کلمات گذشته از سن خاصی مشکل دارند، ممکن است دچار اختلال صدای گفتار شوند. اختلالات صدای گفتار را می توان به عنوان یک اختلال بیان (مشکل در هماهنگی صحیح ماهیچه های دهان برای تولید صداهای خاص) یا یک اختلال واج شناختی (ناتوانی در کنار هم قرار دادن صداها در جملات منسجم) طبقه بندی کرد.
اگر متوجه شدید فرزندتان مشکل دارد، باید با پزشک یا یک گفتاردرمانگر خبره و وارد درباره مباحثی که زیر نوشته است صحبت کنید:
- درک آنچه دیگران می گویند
- یادگیری یا به خاطر سپردن نام حروف
- یادگیری لغات جدید
- پیروی از دستورالعمل ها
- سازماندهی افکار
- استفاده صحیح از کلمات و جملات
- داستان گفتن یا صحبت کردن
- خواندن آهنگ
شروع زود هنگام گفتار درمانی مهم است. بنابراین، در حالی که گفتار درمانی می تواند در هر مرحله از رشد کودک شما موثر باشد، درمان زودهنگام اغلب مفیدتر است، به ویژه در دوران پیش دبستانی.
ارتباطات کودک 6 تا 12 ساله شما چگونه است؟
تقویت توانایی های ارتباطی فرزندتان در سال های اولیه سواد، زمینه را برای خواندن، نوشتن و موفقیت تحصیلی فراهم می کند.