مشکلات شایع لگن در کودکان و نوزادان – بخش دوم

لگن

در مقاله قبلی توضیح دادیم که 2 تا 8 مارس 2020 هفته سلامت لگن است و ما فکر کردیم چه زمانی بهتر است در مورد نوزادان و لگن کودکان صحبت کنیم و همچنین درباره علائم و نشانه‌ها صحبت کنیم تا مراقب آن باشیم که ممکن است نشان دهنده یک مشکل اساسی باشد. در این مقاله به تکمیل این موضوع می پردازیم.

ادامه مشکلات لگن که کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد

  • آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان (JIA). این وضعیت باعث ایجاد یک یا چند مفاصل ملتهب و متورم می شود که اغلب سفت و دردناک هستند. این اولین بار قبل از 16 سالگی رخ می دهد. JIA در دختران کمی شایع تر است. بیشتر در سنین پیش دبستانی یا نوجوانان رخ می دهد. انواع مختلفی از JIA وجود دارد و علائم در انواع مختلف متفاوت است.
  • یک واکنش التهابی، مانند سینوویت گذرا یا سمی (لگن تحریک‌پذیر) معمولاً در 3-8 سالگی و بیشتر در پسران به اوج خود می‌رسد. این معمولاً پس از ابتلای کودک به سرماخوردگی یا سایر عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی رخ می دهد. این شایع ترین علت درد لگن در کودکان است. سینوویت سمی نامی ترسناک دارد، اما یک بیماری ترسناک نیست. این التهاب موقت مفصل ران می تواند باعث لنگیدن و درد در لگن و ساق پا شود. این می تواند برای کودک ناخوشایند و برای والدین ناراحت کننده باشد، به خصوص زمانی که علائم به طور ناگهانی شروع می شود، اما سینوویت سمی معمولاً در عرض یک یا دو هفته از بین می رود و هیچ مشکل طولانی مدتی ایجاد نمی کند.
  • عفونت در مفصل (آرتریت سپتیک)، بورس (بورسیت سپتیک)، یا استخوان لگن یا لگن (استئومیلیت). در هر سنی رخ می دهد اما بیشتر از 0 تا 6 سالگی رخ می دهد. آرتریت سپتیک یک عفونت در مایع مفصلی (مایع سینوویال) و بافت های مفصلی است. علائم شامل تب، درد مفاصل، تورم، قرمزی و گرمی است. درمان سریع با آنتی بیوتیک برای جلوگیری از خطر آسیب مفاصل مورد نیاز است.
  • اپی فیز فوقانی استخوان ران (SUFE) یا اپی فیز سر استخوان ران لغزنده (SCFE). این زمانی اتفاق می افتد که انتهای فوقانی استخوان ران (سر استخوان ران) در صفحه رشد (اپی فیز) بلغزد و به درستی در حفره لگن قرار نگیرد. این بیماری با چاقی دوران کودکی مرتبط است و در پسران شایع تر از دختران است، معمولاً بین سنین 8 تا 17 سال.
  • بیماری Legg-Calve-Perthes. این وضعیت ناشی از کاهش جریان خون به سر استخوان ران است که بر روی استخوان تاثیر می گذارد همانطور که در عکس اشعه ایکس و MRI کودک مبتلا به این مشکل مشاهده می شود. پرتز تقریباً 4 برابر بیشتر از دختران در پسران شایع است و معمولاً بین 4 تا 8 سالگی رخ می دهد. کودکان فعال بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند. اولین علامت معمولاً لنگی بدون درد است، اما علائم می‌تواند بسیار ظریف باشد و درد خفیف در ران یا زانو غیر معمول نیست.
  • کمبود کانونی فمورال پروگزیمال (PFFD). به عبارت دیگر، انتهای استخوان ران که نزدیک به لگن است خیلی کوتاه است یا به طور کامل رشد نکرده است. در بیشتر موارد، مفصل ران نیز به خوبی توسعه نیافته است. ظاهر معمولی یک استخوان ران غیرمعمول کوتاه است که به سمت بالا کشیده شده و به سمت بیرون چرخانده می شود. پای پای آسیب دیده اغلب در سطح زانوی مقابل قرار دارد. زانو اغلب درجات مختلفی از بی ثباتی نیز دارد.
  • در موارد نادر، سرطان استخوان، مانند استئوسارکوم. این نوعی سرطان است که استخوان نابالغ تولید می کند. این شایع‌ترین نوع سرطان است که در استخوان‌ها ایجاد می‌شود و معمولاً در انتهای استخوان‌های بلند، اغلب در اطراف لگن یا زانو دیده می‌شود.

کنترل ضربه در کودک چیست ؟

درمان مشکل لگن به محل، نوع و شدت مشکل و همچنین سن، سلامت عمومی و سطح فعالیت کودک بستگی دارد. درمان ممکن است شامل اقدامات کمک های اولیه باشد. استفاده از بریس، گچ، مهار، یا کشش؛ فیزیوتراپی؛ داروها؛ یا جراحی

چگونه می توانم بفهمم که آیا کودکم با لگن خود مشکل دارد؟

در اینجا مواردی وجود دارد که باید در مورد کودک یا کودک خود به آنها توجه کنید:

  • یک پا کوتاهتر از پای دیگر. ممکن است به نظر برسد که ساق پا به سمت داخل یا خارج می‌پیچد، لگن/لگن ممکن است در حالت ایستاده ناهموار به نظر برسد.
  • کلیک کردن یا به هم زدن باسن (با یا بدون درد). اغلب هنگام تعویض پوشک کودک احساس یا شنیده می شود.
  • درد آشکار هنگام حرکت دادن پا یا لگن.
  • اگر کودک شما از درد در لگن، ران یا زانو شکایت دارد.
  • تمایلی به تحمل وزن روی یک یا هر دو پا ندارد.
  • تاخیر در مهارت های حرکتی (خزیدن یا کشیدن برای ایستادن)
  • راه رفتن غیر طبیعی (الگوی راه رفتن)؛ راه رفتن با لنگی، کشیدن یک پا (هنگام راه رفتن یا خزیدن)، راه رفتن روی نوک پا (اغلب در یک طرف)، فرو رفتن بیش از حد.

اگر در مورد لگن کودک خود نگران هستید و او با یک یا چند مورد از موارد فوق مواجه است، مهم است که آنها را توسط یک متخصص بهداشتی مانند پزشک عمومی یا فیزیوتراپیست معاینه کنید. این لزوماً به این معنی نیست که فرزند شما از یکی از شرایطی که ذکر کردیم رنج می‌برد، اما همیشه بهتر است او را بررسی کنید.

5 نکته برای والدین با کودکانی در سن مهدکودک

فیزیوتراپی چگونه می تواند به کودک من کمک کند؟

ما می‌توانیم فرزند شما را ارزیابی کنیم و درمان و تمریناتی را برای کمک به قوی و انعطاف‌پذیر نگه داشتن او ارائه دهیم. اگر کودک شما برای وضعیت لگن خود نیاز به جراحی داشته باشد، می‌توانیم نقش مهمی در توانبخشی داشته باشیم تا کودک شما به سطح عملکردی قبل از عمل بازگردد و به جلوگیری از عوارض بیشتر در آینده کمک کند.

چیزهایی که ممکن است با دیدن فرزندتان به آنها نگاه کنیم عبارتند از:

  • به دنبال هر نشانه ای از درد، عدم تقارن، اختلاف طول پا، گرما یا تورم باشید (به ندرت در مفصل ران دیده می شود زیرا مفصل بسیار عمیق است).
  • دامنه حرکتی مفصل فعال و غیرفعال و تون/قدرت عضلانی آنها را ارزیابی کنید.
  • بافت های نرم و مفاصل را لمس کنید (احساس کنید).
  • حرکات حرکتی درشت آنها را بررسی کنید. الگوی خزیدن یا راه رفتن (راه رفتن) و همچنین به مانورهایی مانند چمباتمه زدن، تعادل تک پا یا پریدن نگاه کنید.
  • ممکن است برای آزمایش ها یا بررسی های بیشتر به مراکز تخصصی مراجعه کنیم.

ما می‌توانیم توصیه‌ها و تمرین‌هایی را برای کمک به کودک شما برای فعال و قوی ماندن و همچنین تکنیک‌هایی برای کمک به رشد او قبل، در حین و بعد از هر مداخله جراحی ارائه کنیم.

0/5 (0 دیدگاه)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *