تکالیف مربوط به درمان حافظه دیداری:
در مراحل درمان حافظه دیداری ابتدا دو کارت تصویر را به کودک نشان می دهیم و بعد از وی می خواهیم آنها را نام ببرد.
تمرین بالا را با سه کارت و سپس افزایش آنها در صورت توانایی نام بردن توسط کودک ادامه می دهیم.
یک تصویر مرکب را به کودک نشان می دهیم و از وی می خواهیم آن را به دقت نگاه کرده و به خاطر بسپارد یکبار از وی درباره اجزای تصویر سوال می کنیم مثلا چند گل در تصویر بود؟ چند پرنده پرواز می کردند؟ سپس تصویر مذکور را دوباره به کودک نشان داده از وی می خواهیم جزییات بیشتری را نام ببرد.
تعدادی اسباب بازی را به کودک نشان می دهیم و با پارچه ای آنها را می پوشانیم و از کودک می خواهیم آنها را نام ببرد.
مجموعه ای محدود از اشیا برای کودک می چینیم از وی می خواهیم توالی آنها را بخاطر بسپرد بعد توالی اشیا را به هم ریخته و از وی می خواهیم آنها را به همان توالی بچیند.
درباره گفتار درمانی برای کودکان مبتلا به شکاف کام بدانید.
از کودک می خواهیم کلاس را ترک کند و در غیاب وی جای چند نفر از همکلاسی هایش را تغییر می دهیم سپس از وی می خواهیم افرادی را که جایشان را تغییر داده اند معین کند.
روی چندین کارت کلماتی را می نویسیم و (هر کارت یک کلمه) به دور از چشم وی دو یا سه کارت را از مجموعه جدا کرده و سپس از وی میپرسیم کدام کارت ها حذف شده اند.
از انواع اسباب بازی های آ موزشی مثل دومینو استفاده می کنیم و با استفاده از آن یک مسابقه بین دانش آموزان ترتیب می دهیم.
بعد از اینکه تمرینات ذکر شده را به مدت چند روز و روزانه حدود پانزده دقیقه انجام دادیم ، کارت های مقوایی تهیه می کنیم ، سپس واژه هایی که دیکته صحیح آنها نیاز به حافظه دیداری دارد ، مثل: بشقاب، هسته، عروس، گزند و … ( یعنی کلمه هایی که میتوانند چند املا برای هر صدا وجود دارد مثل انواع “ق” یا “ت”) را انتخاب کرده بهتر است که واژگان از کتاب درسی دانش آموز باشد که دیکته آنها به زودی به دانش آموز آموزش داده خواهد شد. ابتدا یک کارت را به کودک نشان می دهیم تا به اندازه کافی به آن نگاه کند. سپس کارت را مخفی کرده و از وی می خواهیم دیکته آن واژه را با استفاده از انگشت بنویسد . این کار برای کودکان هم ساده تر و هم خوشایند تر، از نوشتن با مداد روی کاغذ است . پس از اینکه وی در انجام این تمرین از خود موفقیت نشان داد، دو کارت را پی در پی به او نشان می دهیم و سپس می خواهیم با انگشت ، دیکته هر دوی آنها رادر هوا بنویسد .سپس به همین ترتیب به تعداد کارت های موجود اضافه می کنیم . با انجام این تمرین ها روزانه به مدت ده الی بیست دقیقه حتی بعد از گذشته یک هفته، دانش آموز پیشرفت محسوسی را در دیکته نشان خواهد داد.
اغلب واژه های درسی نسبتا مشکل را انتخاب می کنیم و هر واژه را روی یک کارت مقوایی می نویسیم. ممکن است تعداد این کارت ها به دویست عدد هم برسد. تعیین تعداد واژه ها به میزان خطای کودک در یادآوری حروف خاص واژه ها بستگی دارد . یعنی هر قدر کودک ضعف املا داشته باشد تعداد کارت ها بیشتر خواهد بود. اینک مربی کارت ها را به کودک نشان می دهد و از وی می خواهد که املا آن را با انگشتش در هوا بنویسد. کارت مربوط به هرکدام از واژه ها که درست نوشنه شده اند به عنوان امتیاز به کودک داده می شود.ممکن است در جلسات اول فقط با ده کارت شروع کرد و سپس به تعداد آن افزود. می توان از دانش آموز خواست در هر جلسه تعداد کارت هایی که به عنوان موفقیت به دست آورده یادداشت کند.این کار به منظور تقویت رفتار صورت می گیرد.
تمرین قبلی را این طور انجام می دهیم که مربی جای خود را به کودک می دهد یعنی کودک در نقش مربی خودش به خود امتیاز می دهد.
بسیار ضروری است که از ذکر تعداد غلط های کودک در دیکته خودداری کنیم. همیشه باید تعداد واژه هایی که درست نوشته شده اند و از نظر او یک موفقیت به حساب می آیند را حساب کنیم. از زیر نویس ها و اظهار نظرهای تشویقی مانند :” خوشحالم که سی و پنج واژه را درست نوشته ای یا به خاطر پیشرفت هایت این گل را از من قبول کن” استفاده کنیم.
پس از انجام تمرینات بالا از کارت هایی استفاده کنیم که به جای یک واژه چند واژه روی آن نوشته شده باشد تا کودک همزمان چند واژه را ببیند و بخاطر بسپارد.
پس از انجام تمرینات قبلی می توان روی کارت ها واژگان هم خانواده را نوشت مثل : خاص ، مخصوص، خصوصیت ، خواص و… این تمرین موجب می شود که علاوه بر تقویت حافظه دیداری کودک درک کند این کلمات از یک ریشه هستند و هم خانواده اند پس شبیه به هم نوشته می شوند.