امروز ما به یکی از مهم ترین مواردی که باید درمورد کودکان دبستانی در نظر بگیرید می پردازیم. کفش های کودک شما!
بیایید با صحبت در مورد اینکه چرا کفش‌های مناسب و حمایت‌کننده بسیار مهم هستند، شروع کنیم.
برخی از استخوان‌های پای نوزاد از 2 ماهگی شروع به تشکیل (استگیل) می‌کنند و از 6 ماهگی به بعد تقویت می‌شوند تا در نهایت با استخوان ساق پا ترکیب شوند. با این حال استخوان های قسمت میانی پا یا قوس پا از 3 ماهگی تا حدود 5 سالگی شروع به رشد می کنند. پاشنه از 5 تا 12 سالگی به استخوانی شدن ادامه می دهد و در سن 12 تا 22 سالگی کاملاً جوش می خورد.
ما می دانیم که تغییرات در وضعیت پا (به عنوان مثال اگر کودک دارای رباط های شل است و پاهای خود را به داخل غلت می دهد یا اگر کفش های نامناسبی می پوشد) به نوبه خود بر وضعیت زانو و لگن و احتمالاً ستون فقرات تأثیر می گذارد. این بدان معناست که ماهیچه‌ها باید سازگار شوند و استخوان‌ها را در جهت نیرو می‌کشند که رشد می‌کنند و ممکن است باعث بدشکل شدن استخوان‌ها شوند. بنابراین به همین دلیل است که بسیار مهم است که کودک شما کفش های حمایتی مناسبی برای نیازهای خود داشته باشد (حداقل برای 5 سال اول!).
درباره 4 راه حل برای مشکلات رایج دوران کودکی بیشتر بدانید.
بنابراین چگونه متوجه می شوید که فرزندتان کفش مناسبی به پا می کند و هنگام خرید کفش جدید باید به چه نکاتی توجه کنید؟
یک جفت کفش خوب برای پای کودکان ضروری است. قیمت را هدایت نکنید زیرا گران ترین ها همیشه بهترین نیستند.
چرا کفش دست دوم ایده بدی است؟!
ممکن است وسوسه شوید که کفش‌ها را به خواهر و برادر یا دوستان بچه‌ها بدهید، به‌ویژه اگر به نظر می‌رسد در شرایط خوبی هستند، اما در اینجا دلیل این امر توصیه نمی‌شود:
- اگرچه ممکن است از بیرون خوب به نظر برسد، اما این احتمال وجود دارد که در قسمت داخلی، کفی کفش از کودک اول فرسوده شده و به وضعیت خاص پا در آمده باشد. این بدان معناست که کودک دوم حمایت مناسبی برای پاهای خود نخواهد داشت.
- آج کف کفش فرسوده می شود و کودک شما همان چسبندگی یا جذب ضربه ای را که با یک جفت کفش جدید دارد، نخواهد داشت. این می تواند منجر به درد پا، زانو، لگن یا کمر در هنگام دویدن و پریدن شود.
10 نکته برای انتخاب کفش مناسب مدرسه
- همیشه پای فرزندتان را توسط یک متخصص اندازه گیری کنید. اگر کفش آنها خیلی کوچک باشند می توانند رشد را محدود کرده و بر رشد استخوان ها تأثیر بگذارند و خیلی بزرگ می توانند باعث زمین خوردن و افتادن کودک شوند. هنگام بررسی سایز کفش‌های کودک، باید سعی کنید در انتهای پنجه‌ها، فضایی تقریباً 1 سانتی‌متری داشته باشید.
- کفش ها باید پاشنه حمایتی خوبی داشته باشند تا بتوانند پاشنه خود را در جای خود نگه دارند. باید محکم باشد تا اگر پاشنه پا را فشار دهید در جای خود بماند و به هم نخورد.
- باید در بالای پا تکیه گاه خوبی وجود داشته باشد تا کفش در جای خود بماند (بند یا بند) و مطمئن شوید که کاملا و محکم بسته شده است.
- یک کفش منعطف انتخاب کنید که در جلو یا جلوی پا خم می شود، اما نه آنقدر انعطاف پذیر که بتوانید کفش را از وسط خم کنید یا بچرخانید.
- به دنبال کفی های خیلی ضخیم و سفت نروید، زیرا کودک شما باید بتواند پا را در انگشتان پا خم یا خم کند تا بتواند هنگام پا گذاشتن و راه رفتن، پاها را فشار دهد. اگر کفش‌ها خیلی سفت هستند، متوجه می‌شوید که کودکتان با راه رفتن محدود و پر از چاقی راه می‌رود.
- به دنبال تکیه گاه قوس در داخل کفش باشید – قسمت داخلی باید کمی بلند شود تا از قوس پا حمایت کند.
- زیره های لاستیکی که می گیرند و امکان جذب ضربه را فراهم می کنند.
- کفشی با پاشنه خفیف (که در قسمت پاشنه کمی ضخیم تر از انگشتان پا باشد) برای کمک به ضربه پاشنه در هنگام راه رفتن و جذب ضربه در هنگام دویدن و پریدن، سعی کنید از کفش های مد با پاشنه بلند یا آنهایی هایی که کاملاً صاف هستند مانند plimsolls خودداری کنید. سبک مکالمه یا لغزش بر روی پمپ های باله.
- کفش باید در نوک انگشتان پا کمی بازتر از پاشنه باشد تا فضایی برای حرکت انگشتان ایجاد شود. از کفش‌های نوک تیز خودداری کنید زیرا می‌توانند انگشتان پای کودک را له کنند و حرکت را محدود کنند.
- اطمینان حاصل کنید که در اطراف مچ پا نگهدارنده باشد اما نه آنقدر بالا که حرکات کودک شما مانند چمباتمه زدن، پریدن و بالا رفتن را محدود کند. استثنا در این مورد این است که کودک شما به دلیل شلی رباط نیاز به حمایت بیشتری داشته باشد و درمانگر شما این را توصیه کرده است. اگر مطمئن نیستید، تماس بگیرید و ما می توانیم به شما توصیه کنیم.
همچنین درباره لکنت و مشکلات گفتاری بدانید.