حافظه شنوایی توانایی شناختی برای رمزگذاری، ذخیره و بازیابی اطلاعات شنیداری است. این فرآیند شامل تعامل پیچیده ای از مکانیسم های عصبی و شناختی است که به ما امکان می دهد اطلاعات مبتنی بر صدا را در زمینه های مختلف درک، به خاطر بسپاریم و از آنها استفاده کنیم. در این مقاله، نحوه عملکرد حافظه شنیداری، از درک اولیه امواج صوتی تا بازیابی خاطرات ذخیره شده را بررسی خواهیم کرد.
اولین قدم در حافظه شنوایی، درک امواج صوتی است. امواج صوتی ارتعاشاتی در هوا هستند که توسط گوش گرفته شده و به سیگنال های الکتریکی تبدیل می شوند که می توانند توسط مغز پردازش شوند. گوش از سه قسمت اصلی تشکیل شده است: گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی. گوش خارجی امواج صوتی را جمع آوری می کند و آنها را به گوش میانی هدایت می کند و در آنجا تقویت شده و به گوش داخلی منتقل می شود. گوش داخلی شامل حلزون، ساختاری پر از مایع است که با سلول های مویی ریز پوشیده شده است که به فرکانس های مختلف صدا پاسخ می دهند. با عبور امواج صوتی از حلزون، این سلول های مویی را تحریک می کنند که به نوبه خود سیگنال های الکتریکی را به عصب شنوایی می فرستند.
هنگامی که عصب شنوایی این سیگنال ها را دریافت کرد، آنها را به ساقه مغز می برد، جایی که پردازش می شود و به قشر شنوایی در لوب تمپورال منتقل می شود. قشر شنوایی مسئول تفسیر و درک سیگنال های الکتریکی است که به عنوان صدا درک می شوند. این ادراک تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله زیر و بم، میزان صدا و تن صدا و همچنین هرگونه اطلاعات زمینه ای که ممکن است بر معنای آن تأثیر بگذارد، می باشد.
هنگامی که صدا درک شد، می توان آن را در حافظه رمزگذاری کرد. این فرآیند شامل تجمیع اطلاعات از قشر شنوایی در ذخیره سازی حافظه بلند مدت است. انواع مختلفی از حافظه در این فرآیند دخیل هستند، از جمله حافظه حسی، حافظه فعال و حافظه بلند مدت. حافظه حسی اولین ذخیره سازی مختصر اطلاعات حسی است که می تواند تا چند ثانیه طول بکشد. حافظه کاری ذخیره‌سازی کوتاه‌مدت اطلاعاتی است که در حال حاضر استفاده یا دستکاری می‌شود و می‌تواند چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد. حافظه بلندمدت ذخیره سازی دائمی اطلاعاتی است که می تواند روزها، هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها دوام بیاورد.
فرآیند رمزگذاری اطلاعات شنیداری در حافظه بلند مدت یک فرآیند پیچیده است که شامل توجه، ادراک و پردازش است. توجه به توانایی تمرکز و توجه انتخابی به اطلاعات مربوطه در حین فیلتر کردن اطلاعات نامربوط اشاره دارد. در مورد حافظه شنوایی، توجه می تواند اهمیت ویژه ای داشته باشد زیرا کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات صوتی مربوطه در حافظه رمزگذاری می شود در حالی که صداهای نامربوط رمزگذاری نمی شوند. برای مثال، اگر می‌خواهید شماره تلفنی را که شنیده‌اید به خاطر بسپارید، ممکن است لازم باشد به طور انتخابی به شماره تلفن توجه کنید و سایر صداهای موجود در محیط را که می‌توانند در حافظه شما اختلال ایجاد کنند، فیلتر کنید.
در مورد انواع حافظه بیشتر بدانید.
ادراک به فرآیند معنا بخشیدن به اطلاعات حسی اشاره دارد. در مورد حافظه شنوایی، ادراک شامل تفسیر معنا و اهمیت صداهایی است که کدگذاری می شوند. به عنوان مثال، اگر صدای آشنا یا صدایی را می شنوید که دارای اهمیت احساسی است، ممکن است به احتمال زیاد به آن صدا توجه کرده و آن را به خاطر بسپارید.
پردازش به عملیات شناختی اشاره دارد که اطلاعات حسی را به بازنمایی های معنادار تبدیل می کند. در مورد حافظه شنوایی، پردازش ممکن است شامل چندین بار تکرار یک شماره تلفن برای کمک به رمزگذاری آن در حافظه کاری یا استفاده از تکنیک های تجسم یا تداعی برای اتصال شماره با یک تصویر یا مفهوم آشنا باشد. این عملیات پردازشی می‌تواند فرآیند رمزگذاری را با ایجاد نمایش‌های معنی‌دارتر و متمایزتر از اطلاعات صوتی بهبود بخشد.
رمزگذاری صدا در حافظه بلند مدت شامل یک تعامل پیچیده از توجه، ادراک و پردازش است. برای مثال، اگر می‌خواهید شماره تلفنی را که شنیده‌اید به خاطر بسپارید، ممکن است آن را چندین بار با خود تکرار کنید تا به رمزگذاری آن در حافظه کاری کمک کنید. همچنین می‌توانید از تکنیک‌های تجسم یا تداعی برای کمک به اتصال شماره با یک تصویر یا مفهوم آشنا استفاده کنید، که می‌تواند فرآیند رمزگذاری را بهبود بخشد. با گذشت زمان، با قرار گرفتن در معرض مکرر و تثبیت، می توان اطلاعات را به حافظه بلند مدت منتقل کرد، جایی که می توان آن را بازیابی کرد و بعداً استفاده کرد.
بازیابی خاطرات شنیداری فرآیند پیچیده دیگری است که شامل فعال شدن اطلاعات ذخیره شده و ادغام آن در فرآیندهای شناختی در حال انجام است. به عنوان مثال، اگر آهنگی آشنا بشنوید، ممکن است خاطرات زمان، مکان یا احساس خاصی را ایجاد کند. بازیابی این خاطرات شامل فعال سازی شبکه های عصبی است که در فرآیند رمزگذاری اولیه دخیل بودند و همچنین ادغام این اطلاعات در فرآیندهای شناختی جاری.
در نتیجه، حافظه شنیداری یک توانایی شناختی پیچیده است که شامل ادراک، رمزگذاری، ذخیره و بازیابی اطلاعات شنیداری است. این فرآیند تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله توجه، ادراک و پردازش و همچنین عوامل زمینه ای و عاطفی است. با درک نحوه عملکرد حافظه شنوایی، می توانیم نقش مهمی را که اطلاعات مبتنی بر صدا در زندگی ما ایفا می کند و اینکه چگونه می توانیم توانایی خود را برای به خاطر سپردن و استفاده از این اطلاعات در زمینه های مختلف افزایش دهیم، بهتر درک کنیم.