بسیاری از بچه های خردسال در سنین 2 تا 5 سالگی که دچار لکنت زبان می شوند مرحله ای را پشت سر می گذارند. این ممکن است باعث شود آنها:
- هجاها، کلمات یا عبارات خاصی را تکرار کنید
- آنها را طولانی کنید
- توقف کنید، هیچ صدایی برای صداها و هجاهای خاص ایجاد نکنید
- لکنت نوعی ناروانی (dis-FLOO-en-see)، وقفه در جریان گفتار است.
در بسیاری از موارد، لکنت تا سن 5 سالگی به خودی خود از بین می رود. در برخی از کودکان، مدت طولانی تری ادامه می یابد. درمان های موثری برای کمک به کودک برای غلبه بر آن در دسترس است.
چه چیزی باعث لکنت زبان می شود؟
پزشکان و دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که چرا برخی از کودکان لکنت دارند. اما بیشتر آنها معتقدند که چند چیز به آن کمک می کند، مانند مشکل در نحوه تعامل پیام های مغز با عضلات و قسمت های بدن مورد نیاز برای صحبت کردن.
بسیاری بر این باورند که لکنت ممکن است ژنتیکی باشد. کودکانی که لکنت زبان دارند، سه برابر بیشتر احتمال دارد که یکی از اعضای نزدیک خانواده خود را داشته باشند که لکنت داشته باشد یا داشته باشد.
علائم لکنت زبان چیست؟
اولین علائم لکنت زمانی ظاهر می شود که کودک حدود 18 تا 24 ماهه است. در این سن، واژگان انبوهی به وجود می آید و بچه ها شروع به کنار هم قرار دادن کلمات برای تشکیل جملات می کنند. برای والدین، لکنت ممکن است ناراحت کننده و خسته کننده باشد، اما طبیعی است که بچه ها در این مرحله لکنت داشته باشند. تا حد امکان با کودک خود صبور باشید.
ممکن است کودک برای چند هفته یا چند ماه لکنت داشته باشد و لکنت ممکن است بیاید و از بین برود. اکثر کودکانی که قبل از 5 سالگی شروع به لکنت می کنند، بدون نیاز به کمکی مانند گفتار درمانی یا زبان درمانی، لکنت زبان را متوقف می کنند.
اما اگر لکنت کودک شما زیاد اتفاق می افتد، بدتر می شود یا همراه با حرکات بدن یا صورت اتفاق می افتد، مراجعه به یک گفتاردرمانگر در حدود سن 3 سالگی ایده خوبی است.
معمولاً وقتی بچه ها وارد مدرسه ابتدایی می شوند و شروع به تقویت مهارت های ارتباطی خود می کنند، لکنت باعث می شود. یک کودک در سن مدرسه که همچنان به لکنت زبان ادامه می دهد به احتمال زیاد از مشکل آگاه است و ممکن است از آن خجالت بکشد. همکلاسی ها و دوستان ممکن است توجه را به آن جلب کنند یا حتی کودک را اذیت کنند.
اگر این اتفاق برای فرزند شما افتاد، با معلم صحبت کنید، که می تواند در کلاس درس با بچه ها به این موضوع بپردازد. معلم همچنین ممکن است تا زمانی که گفتار درمانی شروع شود، تعداد موقعیت های گفتاری استرس زا را برای کودک شما کاهش دهد.
چه زمانی باید به گفتار درمان مراجعه کرد؟
اگر کودک شما 5 ساله است و هنوز لکنت زبان دارد، با پزشک خود یا یک گفتار درمانگر صحبت کنید. اگر فرزند شما:
- سعی می کند از موقعیت هایی که نیاز به صحبت کردن دارند اجتناب کند
- از ترس لکنت کلمه را تغییر می دهد
- دارای حرکات صورت یا بدن همراه با لکنت است
- کلمات و عبارات کامل را اغلب و به طور مداوم تکرار می کند
- صداها و هجاها را بیشتر تکرار می کند
- گفتاری دارد که به نظر می رسد بسیار تنش زا است
همچنین در موارد زیر با درمانگر صحبت کنید:
- شما متوجه افزایش تنش یا سفت شدن صورت در عضلات گفتاری کودک خود می شوید
- متوجه تنش صوتی می‌شوید که باعث افزایش صدا یا بلندی صدا می‌شود
- نگرانی های دیگری در مورد گفتار فرزندتان دارید
- اگر لکنت 6 ماه یا بیشتر طول بکشد، اکثر مدارس آزمایش و درمان مناسب را ارائه می دهند.
چگونه والدین می توانند کمک کنند؟
این مراحل را برای کمک به فرزندتان امتحان کنید:
- از فرزندتان نخواهید که همیشه دقیق یا درست صحبت کند. اجازه دهید صحبت کردن سرگرم کننده و لذت بخش باشد.
- از وعده های غذایی خانوادگی به عنوان زمان مکالمه استفاده کنید. از حواس پرتی مانند رادیو یا تلویزیون خودداری کنید.
- از اصلاحات یا انتقاداتی مانند «آهسته کردن سرعت»، «وقت خود را صرف کنید» یا «نفس عمیق بکشید» خودداری کنید. این نظرات، هر چند با نیت خوب باشد، تنها باعث می شود
- کودک شما احساس خودآگاهی بیشتری داشته باشد.
- از صحبت کردن یا خواندن با صدای بلند کودک در مواقع ناراحتی یا زمانی که لکنت زبان افزایش می یابد، خودداری کنید. در عوض، در این مواقع فعالیت هایی را تشویق کنید که نیازی به صحبت زیاد ندارند.
- حرف فرزندتان را قطع نکنید و به او بگویید از نو شروع کند.
- به فرزندتان نگویید قبل از صحبت کردن فکر کند.
- فضایی آرام در خانه فراهم کنید. سعی کنید سرعت زندگی خانوادگی را کاهش دهید.
- هنگام صحبت با فرزندتان یا دیگران در حضور او آهسته و واضح صحبت کنید.
- ارتباط چشمی را با کودک خود حفظ کنید. سعی کنید به دور نگاه نکنید و علائمی مبنی بر ناراحتی از خود نشان ندهید.
- اجازه دهید فرزندتان برای خودش صحبت کند و افکار و جملات خود را تمام کند. قبل از پاسخ دادن به سوالات یا نظرات فرزندتان مکث کنید.
- آهسته با فرزندتان صحبت کنید. این نیاز به تمرین دارد! الگوبرداری از سرعت گفتار آهسته به روانی کودک شما کمک می کند.