درمان وارونه نویسی و قرینه نویسی

درمان وارونه نویسی و قرینه نویسی:

اگر وارونه نویسی در سنین قبل از دبستان صورت گیرد و حتی در کلاس اول دبستان، چناچه زیاد و پی در پی تکرار نشود امری طبیعی است. اما اگر با گذشت چند ماه بعد از سال تحصیلی ، حتی درمورد واژه های که دانش آموز در ابتدای سال فراگرفته رخ دهد امری غیر طبیعی است و نیاز به درمان دارد.

تن آگاهی: دانش آموز باید اندام هایش را بشناسد. به این منظور از او می خواهیم هر اندامی که نام می بریم با دستش نشان دهد.

آدمکی از مقوا می سازیم به طور که اندام هایش قابلیت حرکت داشته باشند (می توان اندام ها را جدا برید و به وسیله پونز یا سوزن ته گرد به هم متصل کرد)  سپس گردن و دست های آدمک را یک به یک به سمت راست ، چپ، بالا یا پایین می چرخانیم و از کودک می خواهیم که همان حرکات را تقلید کند. با انجام این بازی کودک مفهوم قرینه را تشخیص داده و قادر خواهد بود بین واژه ای که خوانده است و واژه ای که قرینه یا وارونه آن است تمییز قائل شود.

مربی می تواند روبروی کودک بایستد و هر کدام از اندام هایش را حرکت دهد و کودک همان حرکات را تقلید کند. بدیهی است در این تمرین و تمرین شماره دو اگر بخش هایی از طرف چپ بدن مربی حرکت کند مثلا دست راست دانش آموز هم باید دست راستش را بلند کند که در رو به روی مربی قرار دارد.

مربی می تواند از تمرینات رسم قرینه نیز استفاده کند.

 

تکالیف مربوط به ترمیم و درمان نارسا نویسی:

روان نویسی در اختیار کودک قرار دهید تا خطوطی را به دلخواه رسم کند.

یک وایت برد کوچک در اختیار کودک قرار دهید تا به دلخواه روی ان خطوطی را رسم کند یا نقاشی کند.

گچ نرم و مناسب در اختیار کودک قرار دهید تا روی تخته خطوطی را رسم کند ونقاشی بکشد.

به وضعیت نشستن کودک هنگام نوشتن تکالیف توجه کرده و آن را اصلاح کنید.او باید بتواند روی صندلی به راحتی بنشیند. ارتفاع میز تحریر باید باصندلی و قد کودک تناسب داشته باشد به گونه ای که بتواند ساعد خود را روی میز قرار دهد.

کاغذ یا دفتری که در آن می نویسد تقریبا راست باشد، بدین معنی که لبه کاغذ با لبه پایین میز تحریر زاویه ای در حدود پانزده درجه داشته باشد.

نحوه ی مداد دست گرفتن باید درست باشد. مداد باید بین انگشت شست و اشاره قرار گرفته و از بالای قسمت تراشیده شده گرفته شود.

اگر انگشتان و عضلات کوچک و بزرگ دست، کوچک یا ضعیف هستند، از مدادهای باریک تر استفاده شود و مداد خیلی کوتاه نباشد.

برای تقویت عضلات دست فعالیت های زیر پیشنهاد می شود:

ساختن شکل های مختلف مثل آدمک ، بشقاب ، میز و… با استفاداز خمیر بازی.

از کودک بخواهید کاغذ یا روزنامه باطله را با دست هایش مچاله کند. بهتر است این فعالیت را با دستی که می نویسد انجام دهد.

با استفاده ازقیچی روزنامه یا کاغذ باطله را ببرد.

از کودک بخواهید خودش زیپ یا بند کفشش را باز و بسته کند.

از او بخواهید هر کدام از انگشتانش که شما به آن اشاره کرده اید حرکت دهد.سعی کنید همه انگشتان را در نظر بگیرید.

از او بخواهید روی گل یا ماسه خطوطی را رسم کند.

مقداری گل رس در اختیارش قرار دهید تا با آن اشکال و اشیا مختلف بسازد.

تعدادی پیچ و مهره و قفل وکلید در اختیارش قرار دهید تا آنها را باز و بسته کند.

یک سری خطوط موازی رسم کنید و از کودک بخواهید تا وسط هر خط موازی یک خط راست رسم کند.

از کودک بخواهید شکل های نقطه چین را تکمیل کند.

از کودک بخواهید دستش را آغشته به رنگ یا آبرنگ کرده و روی موزاییک اشکالی را رسم کند.

کلمات ، حروف و اعدادی را به صورت ناقص بنویسید و در مقابل آنها الگوی کامل آنها را بنویسید تا با توجه به آنها کودک موارد ناقص را تکمیل کند.

دو نوار موازی روی کاغذ بچسبانید و از کودک بخواهید بین آن دو بنویسد.

هر آنچه باید در باره کاردرمانی آنلاین و Telehealth بدانید

تمریناتی برای تقویت هماهنگی چشم و دست:

در ابتدا برای انجام این تمرینات باید چشم ، پا و دست برتر کودک مشخص شود:

یک توپ پلاستیکی سبک را روی زمین در فاصله دو یا سه متری کودک قرار دهید و از کودک بخواهید آن را شوت کند. (پای برتر را مشخص کنید)

یک کاغذ مقوایی را لوله کرده واز کودک بخواهید با آن به یک شی ریز نگاه کند. (چشم برتر را مشخص کنید)

ساعت مچی را به کودک بدهید و از او بپرسید آیا صدایی از آن می شنود یا نه. (گوش برتر را مشخص کنید)

نخ و سوزن مناسبی به کودک بدهید و ازوی بخواهید با احتیاط نخ را وارد سوزن کند. (دست برتر که نخ را گرفته مشخص کنید)

 

تمرینات تقویت هماهنگی چشم ودست:

• انداختن توپ در حلقه مینی بسکت.
• کوبیدن میخ روی تخته چوبی.
• تیر اندازی به سمت هدف با تفنگ های اسباب بازی.
• بازی دارت.
• انداختن حلقه دور چوب.
• بازی با توپ و راکت.
• بازی بولینگ.
• پیچاندن نخ دور قرقره.
• حمل یک استکان پر از آب به طوری که آب از استکان نریزد.
• حمل یک زنگوله به طوری که با راه رفتن آرام و سریع به صدا درنیاید.
• یک چوب به بلندی بیست سانتیمتر انتخاب کنید و از کودک بخواهید آن را روی انگشتش به طور عمودی نگه دارد.
• چندین شکل هندسی روی کاغذ رسم کرده و از کودک بخواهید آنها را با قیچی ببرد.
• بازی پینگ پنگ.
• گرفتن و پرتاب کردن توپ.
• تیله بازی.
• دوختن .