رشد و تکامل کودکان در 1 سالگی – بخش دوم

رشد

در مقاله قبلی به بیان برخی نکات در خصوص رشد و تکامل کودکان در 1 سالگی پرداختیم. در این مقاله به تکمیل آن نکات میپردازیم.

نقاط عطف عاطفی و اجتماعی در 1 سالگی

ممکن است در ابتدا شروع رشد گمان کنید کودکتان در میان غریبه ها احساس غریبی میکنند اما در واقع آنها میل شدیدی به ارتباط و تعامل دارند. به ویژه به خواهر و برادرهایشان. حتی ممکن است فرزندتان برای دیدن کودکان دیگر هیجان زده شود، مثلاً در پارک.

به بچه های دیگر علاقه نشان میدهد

مطمئنا، کودک 1 ساله شما معنای اشتراک‌ گذاری را نمیفهمد و عروسک هایش را به بقیه ندهد. اصرار نکنید که آن ها را با بچه های دیگر به اشتراک بگذارند.

به احساسات واکنش نشان میدهد

کودک 1 ساله شما در واکنش به شخص دیگری یا در حال بازی با اسباب بازی لبخند میزند.

از طرف دیگر، ممکن است وقتی کودک دیگری را ناراحت ببیند گریه کند – اما این چیز بدی نیست. تحقیقات نشان داده است که نوزادان خردسال میتوانند همدلی نشان دهند.

از کتاب لذت میبرد

در این سن، کودک شما دوست دارد با شما به کتاب نگاه کند. خواندن برای آنها فقط سرگرم کننده نیست، بلکه راهی عالی برای آماده کردن آنها برای پیش دبستانی است. کودکانی که در دوران نوپا بیشتر برایشان خوانده میشود، در مدرسه بهتر عمل میکنند.

پس از اولین تولد، بچه ها شروع به برداشتن گام های بزرگ در فرهنگ لغات میکنند و در عین حال در مورد حروف، شکل ها، رنگ ها، آب و هوا، حیوانات، فصول و غیره یاد میگیرند.

نقاط عطف دیگر برای کودک 1 ساله شما

اضطراب جدایی در آنها ایجاد میشود

این یک سناریوی کاملاً آشنا است: شما فقط برای یک لحظه اتاق را ترک میکنید و کودک شما به طور غیرقابل کنترل گریه میکند. اضطراب جدایی! کودک 1 ساله شما بسیار به شما وابسته است و این بخشی طبیعی از رشد اوست.

اگرچه ممکن است وقتی مجبور هستید کودک خود را با یکی از اعضای خانواده، پرستار یا شخص دیگری تنها بگذارید بهترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که با آنها خداحافظی کنید و به آنها اطمینان دهید که برمیگردید.

تهاجمی تر میشوند

ممکن است متوجه شوید که کودک 1 ساله خود از نظر فیزیکی قوی تر شده است. کودکان در این سن درک نمیکنند که افراد دیگر نیز احساساتی دارند، بنابراین ممکن است بدون اینکه متوجه شوند که به شخص دیگری آسیب میرسانند او را بزنند.

کاردرمانی یا فیزیوتراپی، تفاوت هایی که باید بدانید 

تننبام می‌گوید: «بسیاری از والدین میپرسند که چگونه برخی از رفتارهایی را که معمولاً با کودکان نوپا مرتبط است، مدیریت کنند. وقتی نوزادان ما مستقل ‌تر میشوند، شخصیت‌ های خود را نیز نشان میدهند. موقعیت ‌های ناامید کننده زیادی را در این سال تجربه میکنند، بنابراین والدین ممکن است طغیان ‌های عاطفی و لحظات چالش ‌برانگیز را مشاهده کنند.»

وقتی این نوع چالش ‌ها ظاهر میشوند، او توصیه میکند تلاش کنید که رفتار آنها را درک کنید.

چگونه به کودک 1 ساله خود در یادگیری و رشد کمک کنیم؟

کودک 1 ساله شما یا در حال حرکت است یا تکان میخورد، و قطعا شما را سرپا نگه میدارد. به احتمال زیاد سعی میکنید کودک خود را بی حرکت بنشانید تا سه وعده غذایی در روز بخورد و سپس او را بخوابانید.

این سن زمان سرگرم کننده ای برای بازی با کودک است. میتوانید با ارائه گزینه‌هایی از استقلال نوپا آن‌ها حمایت کنید. دو اسباب‌بازی مختلف بگذارید و به آنها اجازه دهید انتخاب کنند که با کدام یک بازی کنند.

به احتمال زیاد خواهید دید که مهارت‌ های حل مشکل با کشف نحوه دستکاری اسباب‌ بازی‌ ها یا قرار دادن یک بلوک در داخل جعبه، شروع به بهبود میکنند.

برای کمک به رشد مهارت های کلامی کودکتان، اغلب با او صحبت کنید. همانطور که لباس تنشان میکنید، در مورد رنگ لباس، حس پارچه، نام قسمت بدنی که لمس میکنید صحبت کنید. اقلامی را که هر روز استفاده میکنید، مانند حوله، فنجان، ماشین، عروسک و غیره نام ببرید.

اکثر نوزادان در این سن به 11 تا 14 ساعت خواب در روز نیاز دارند که شامل یک یا دو چرت در روز می شود. در سن 18 ماهگی (یا زودتر)، کودک شما ممکن است شروع به مبارزه با چرت صبحگاهی خود کند، که نشان دهنده این است که او آماده است تا دو چرت را در یک چرت بعد از ظهر متراکم کند.

چه زمانی باید نگران بود؟

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری توصیه میکنند اگر تا 18 ماهگی کودک شما:

نمیتواند مستقل راه برود.

به شما اشاره نمیکند و چیزهایی را به شما نشان نمیدهد.

دیگران را کپی نمیکند.

سعی نمیکند سه یا چند کلمه غیر از «ماما» یا «بابا» بگوید.

مهارت ‌ها یا توانایی‌ هایی را که قبلاً داشتند از دست میدهد.

درباره حمایت از مشکلات حسی حین شانه کردن مو کودک بدانید.

در حالی که همه نوزادان با سرعت کمی متفاوت رشد می کنند، اگر فرزندتان به نقاط عطف خاصی نرسید یا متوجه تاخیرهای رشدی احتمالی شدید، با پزشک اطفال صحبت کنید.

 

0/5 (0 دیدگاه)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *