تروما دوران کودکی بیشتر از آنچه فکر می کنید رخ می دهد و اگر به آن توجه نشود، عواقب بالقوه آن می تواند ویرانگر باشد و زندگی فرد را تا بزرگسالی تحت تاثیر قرار دهد.
هیچ چیز برای والدین یا مراقب آنها به اندازه شادی و سلامتی فرزندشان مهم نیست. اما برخورد با کودکی که آسیب دیده است می تواند یک تجربه چالش برانگیز باشد و اغلب علائم ممکن است مورد توجه قرار نگیرند.
دکتر ملیسا گلدبرگ مینتز، روانشناس بالینی، در کتاب خود تحت عنوان “آیا فرزند شما آسیب دیده است؟” نشان می دهد که چگونه والدین می توانند علائم و نشانه های تروما را در فرزندان خود تشخیص دهند و در عین حال توصیه هایی در مورد اینکه چگونه می توانند از آنها در مسیر بهبودی حمایت کنند، ارائه می دهد.
گلدبرگ-مینتز، متخصص ترومای دوران کودکی گفت: «آنچه که به اکثر خانواده‌هایی که با آنها کار می‌کنم می‌گویم این است که هفته ای یک ساعت فرزندتان را بگیرید و تمام. ما می‌توانیم در اینجا کارهای بزرگی انجام دهیم، اما آنچه بسیار تأثیرگذارتر است، اتفاقاتی است که در خانه می‌گذرد. اما در اینجا هیچ دستورالعملی برای نحوه تربیت فرزندان پس از آسیب دیدگی وجود ندارد. بنابراین من این کتاب را برای آن والدین نوشتم تا کمی راهنمایی و اطمینان کنم.”
در بسیاری از موارد، والدین یا مراقبان ممکن است از اینکه فرزندشان از ضربه روانی رنج می برد، بی خبر باشند.
گلدبرگ مینتز می گوید: «حتی در هماهنگ ترین والدین هم می توان چیزهایی را از دست داد. “چند بار در سال، بچه‌ای را می‌بینم که والدینش از اینکه متوجه می‌شوند کودک آسیب دیده است شوکه می‌شود، زیرا همه چیز بسیار عادی به نظر می‌رسد – فرزندش به درآمد مستقیم، عملکرد خوب در ورزش و گذراندن وقت با دوستان ادامه می‌دهد. بیشتر اوقات این را زمانی می بینید که کودک در مورد آسیب های خود احساس شرمندگی می کند. آنها می توانند تلاش کنند وانمود کنند که همه چیز خوب است و علائم آنها می توانند زیر رادار پرواز کنند.”
بیشتر اوقات، من آن را با سوء استفاده جنسی دیده‌ام. انواع دیگر آسیب‌ها می‌توانند برای بچه‌ها راحت‌تر صحبت کنند، اما از آنجا که شرم اغلب توسط قربانیان آزار جنسی تجربه می‌شود، می‌تواند مانع از احساس آرامش کافی در کودک شود. تا در غم خود شریک شوند.”
تروما چیست؟
به گفته گلدبرگ مینتز، بسیاری از مردم به درستی درک نمی کنند که تروما واقعا چیست. تروما خود رویداد نامطلوب نیست، بلکه پاسخ به آن رویداد است.
“یک رویداد نامطلوب همان چیزی است که مردم در واقع فکر می کنند تروما است – می تواند مواردی مانند تصادف اتومبیل، سوء استفاده یا غفلت، یک فاجعه طبیعی باشد. هر یک از این نوع چیزها رویدادهای نامطلوبی هستند که پتانسیل ایجاد آسیب را دارند. تروما چگونه است. زمانی که بهبودی طبیعی وجود ندارد، بدن کسی پاسخ می‌دهد.»
درمورد 10 مشکل خواب کودکان بدانید.
دو نفر ممکن است دقیقاً در معرض یک رویداد مشابه قرار بگیرند – مثلاً دو کودک ممکن است در تصادف رانندگی شوند – و یکی ممکن است آسیب ببیند در حالی که دیگری ممکن است نه.
تروما همچنین می تواند از مجموعه ای از رویدادها ناشی شود که برخی افراد ممکن است آنها را چندان تأثیرگذار ندانند.
گلدبرگ مینتز گفت: “من می توانم بگویم همه چیز نسبی است. آنچه ما به عنوان “کوچک” تعریف می کنیم ممکن است برای شخص دیگری کوچک نباشد.” یکی از واضح‌ترین نمونه‌های این قلدری است. برخی از بچه‌ها ممکن است تمسخر و صدا زدن را آزاردهنده تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است از این توهین‌ها متلاشی شوند و از اینکه با یک قلدر برخورد کنند، وحشت داشته باشند.»
یک اتفاق رایج
همه نشانه ها حاکی از آن است که ترومای دوران کودکی در ایالات متحده شایع است.
طبق گزارش موسسه ملی برابری سلامت کودکان، حدود 35 میلیون کودک (سن 0 تا 17 سال) در کشور – تقریباً نیمی از کل – در معرض تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACEs) بالقوه آسیب زا قرار گرفته اند.
در همین حال، ارقام CDC نشان می دهد که حدود 61 درصد از بزرگسالان مورد بررسی در 25 ایالت گزارش کردند که حداقل یک نوع ACE را قبل از سن 18 سالگی تجربه کرده اند و تقریباً یک نفر از هر شش گزارش داده است که چهار یا بیشتر ACE را تجربه کرده است.
رویدادهای بالقوه آسیب زا می تواند شامل مشاهده یا تجربه آزار روانی، جسمی یا جنسی و همچنین خشونت خانگی یا اجتماعی باشد. بلایای طبیعی یا اقدامات تروریستی؛ از دست دادن یکی از عزیزان؛ و تصادفات جدی یا بیماری های تهدید کننده زندگی، از جمله، به گفته اداره سوء مصرف مواد و خدمات بهداشت روانی.
بزرگ شدن در خانه ای با مشکلات مصرف مواد، مشکلات سلامت روان یا جدایی والدین نیز می تواند ACE در نظر گرفته شود.
ضربه ناشی از قرار گرفتن در معرض ACE می تواند عواقب مخربی برای کودک داشته باشد. به عنوان مثال، ACE و استرس ناشی از آن با مسائل رشدی، مشکلات سلامت مزمن، بیماری روانی، سوء مصرف مواد در نوجوانی و بزرگسالی، مشکلات مدرسه یا کار، و همچنین میزان بالاتر خودکشی و حبس مرتبط است.
گلدبرگ مینتز گفت: بنابراین، ما می خواهیم مداخله کنیم. “من فکر می کنم بعضی اوقات این به معنای کمک و درمان حرفه ای است، و بعضی اوقات فقط به معنای حمایت ماهرانه و مراقب است. کاری که ما نمی خواهیم انجام دهیم این است که موضوع را زیر فرش بکشیم و در مورد آن صحبت نکنیم.”